هوش مصنوعی: برای بیدار شدن آماده باش، چون مرغ سحر در گلستان بانگ سر می‌دهد. خواب سنگین از سر جوان و پیر دور شده است.

هوش مصنوعی: برخی از افراد در خلوت و آرامش، اسرار درون خود را به نمایش گذاشتند و چهره‌هایشان را روشن کردند. این نشان‌دهنده حالتی است که در آن افکار و احساسات عمیق‌تر به وضوح نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: شب که فرامی‌رسد، دامن تیره و زیبا را پخش می‌کند و با وزش باد صبح، غباری از عبرت و یادگار برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: عشق مانند شیر درخشان است و زیبایی صبح مانند قصر بزرگی را به نمایش می‌گذارد، گویی که فرهاد با عشقش، جوی شیر را به وجود می‌آورد.

هوش مصنوعی: در صبح زود، نسیم خوشبویی شمعی که شب را روشن کرده بود، روشن ساخت و مانند قندیل، روز را درخشان و زیبا کرد. به این ترتیب، جهان را پر از نور و روشنی کرد.

هوش مصنوعی: وقتی صبح فرا می‌رسد، دامن صبح به رنگ گلبرگ‌های آل در می‌آید و نور خورشید از آسمان مانند نوری طلایی بر روی پارچه‌ای نرم و لطیف می‌تابد.

هوش مصنوعی: صبح دل‌انگیز بوی خوشی به مشام می‌رسد که از عطر مجمره‌ی پرده‌نشین امیر می‌آید.

هوش مصنوعی: اگر کسی در این دریای محدود نتواند جای بگیرد، نام او تماماً به خاطر قلم نویسنده است.

هوش مصنوعی: نور چراغ رضا جلوه‌ای از رحمت خداوند است، همچنان که ماه در آسمان نماد مقام و بزرگی بارگاه شاه سلیمان را نشان می‌دهد.

هوش مصنوعی: زمانی که عقل به نگارش در می‌آید و زیبایی‌های خود را به تصویر می‌کشد، قلم به نوشتن می‌افتد و صدایی دلنشین و روان ایجاد می‌کند.

هوش مصنوعی: عشق و محبت او باعث شده که در دل قدرتمندان تردید و دو دلی به وجود بیاید، به طوری که لذت و شادابی زندگی برایشان به نوعی عذاب تبدیل شده است.

هوش مصنوعی: از محبت و نیکویی او، فهم و درک من روشن شد، به طوری که گرچه گوش من ناشنواست، اما با ذهنم به خوبی می‌بینم و درک می‌کنم.

هوش مصنوعی: گلزار نورانی او، چراغی برای آسمان است و زمین آباد او، راهی برای گروه فرشتگان.

هوش مصنوعی: منتظران حضور او آرام و ساکتند، در حالی که عارفان عمیق در معبد عشق به او مشغولند و دل‌های زنده و آگاه دارند.

هوش مصنوعی: نعال تو به قدری ارزشمند است که خداوند آن را به مرتبه‌ای بالاتر از کعبه قرار داده است. از هر در و مسیری که بتوان به شرف و مقام نزدیک شد، تنها از طریق تو می‌شود به آن دست یافت و راهی جز این نیست.

هوش مصنوعی: در خانه‌ی او، در خواسته‌ها، تفاوتی بین شاه و گدا نیست. همه، از میر تا وزیر، در برابر او خاکسار و به عبادت مشغول‌اند.

هوش مصنوعی: محبت و حضور تو مانند آفتاب است که بر همه می‌تابد و همه را شامل می‌شود. خوبی و لطف تو همچون ابرهاست که به کوچک و بزرگ رحم کرده و محبت می‌کند.

هوش مصنوعی: صحبت‌های او بسیار صادقانه و بی‌پرده است، به گونه‌ای که هیچ‌کس نمی‌تواند ظاهر را بر اساس ثروت یا فقر قضاوت کند. او به همه به یکسان می‌نگرد و در این میان هیچ تفاوتی بین غنی و فقیر نمی‌بیند.

هوش مصنوعی: وقتی جان از بدن فردی در حال رفتن است و تنها نفسش باقی مانده، اگر تو بگویی که او بمیرد، جان دوباره به بدن او برمی‌گردد و این نشان‌دهنده قدرت کلام توست.

هوش مصنوعی: مانند پیامبر، با سعه صدر و بخشندگی، در زمان حکومت، به یاری گناهکاران می‌شتابد و در مواقع نیاز، مجازات را نیز در نظر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: نگاه کم‌نوشته‌ای که من به وصف او دارم، به دست دوستانم می‌آید، اما در دل کسانی که بی‌خبرند، همانند یک تیر است.

هوش مصنوعی: هر کسی که از خطرات و گناهان دوری کند، در واقع تحت نظر و مراقبت وضعیت اوست تا در روز قیامت برای پاسخگویی آماده شود.

هوش مصنوعی: ای ولی خدا، دل من همچون آینه‌ای است که عشق تو را در خود می‌بیند. من چون ذره‌ای کوچک هستم که در آغوش محبت تو درد و ناله می‌کنم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توان در وصف و ستایش کسی که رازهای دو جهان را از نقوش دل و ذهن دریافت کرده، محدودیت و حصر ایجاد کرد؟

هوش مصنوعی: این گفتار نشان می‌دهد که هر کسی در جایگاه خود ارزش و مقام دارد، حتی اگر به نظر برسد که شایسته آن مقام نیست. در اینجا، فغان (فریاد) به عنوان یک شخصیت کوچک و حقیر معرفی شده که با وجود نداشته بودن مرتبه‌ی بالا، باز هم در درگاه سلیمان، که نماد قدرت و عظمت است، می‌تواند درخواست خود را مطرح کند و خواسته‌اش را بگوید. این نشان می‌دهد که درگاه بزرگ و مهم، به همه اجازه می‌دهد که بدون ترس از مقام و جایگاه خود، به آنجا بیایند و نیازهای خود را بیان کنند.

هوش مصنوعی: تو آنقدر بی‌نظیری که هیچ قلمی قادر به ترسیم شمایل تو نیست و هیچ‌چیز نمی‌تواند شبیه تو را به تصویر بکشد.

هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تعابیری استعاری اشاره می‌کند که نشان‌دهنده‌ی تسلیم و اطاعت موجودات و اشیاء در برابر اراده و خواست الهی است. به نوعی، کل جهان و موجودات آن در انقیاد و اطاعت از فرمان خداوند قرار دارند. همچنین، به چهره‌های مختلف فرهنگی و ملت‌ها اشاره می‌شود، که به تصویر کشیدن رابطه بین انسان‌ها و قدرت‌های بالاتر است. در اینجا، تأکید بر بندگی و سرسپردگی به خواست پروردگار و تأثیر آن بر زندگی روزمره وجود دارد.

هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که علم و دانش تو در برابر وسعت و عظمت هفت آسمان کافی نیست و نمی‌تواند با قدرت بی‌نهایت که از توان معمولی فراتر است، رقابت کند. به عبارتی، حتی اگر اندیشه و دانش گسترده‌ای داشته باشی، باز هم در مقابل قدرت و بزرگی آفرینش ناتوانی.

هوش مصنوعی: سایه‌ی فرزندانت بر سر نسل‌های آینده تا همیشه پایدار بماند به لطف پروردگار.