هوش مصنوعی: چمن سبز شده و دنیا پر از گل‌های سوسن و سمن است، و در این میان، زندگی با هزاران زبان داستان خودش را روایت می‌کند.

هوش مصنوعی: از خاک سوزان و داغی که به آتش افتاده است، لاله‌ای جوانه زده و هنوز هم آتش این داغ در کفن آن باقی مانده است.

هوش مصنوعی: امروز روزی نیست که در خانه‌ای سرخوش و مست بمانیم، چون زمان خوشی و شادابی به فضای بیرون دعوت می‌کند.

هوش مصنوعی: باد صبحدم که عطر و بوی خوش را به همراه دارد، به ما می‌گوید که طبیعت در حال بیداری است و بوی خوش گل‌های صحرا مانند عطر ختن (یکی از مناطق مشهور به عطر و گل) در فضا وزیده است.

هوش مصنوعی: نخال و آسیب غنچه‌ای زیبا و خارهای نسیم، نشانی از دست زلیخا و چاک لباس او هستند.

هوش مصنوعی: گل‌های خوشبو و زیبا در باغ، به وصف زیبایی و ارزش گوهر لعل تو زبان می‌گشایند و این چقدر شگفت‌انگیز است که دهان غنچه‌ی پرآب و بارور، گویی در باغ عدن سرشار از لذت و شگفتی است.

هوش مصنوعی: مثل لاله‌ای که بدون گل است، با چاک دادن لباس خود بر روی چهره تو، به مراتب بدتر از حادثه بیستون و کوهکن است.

هوش مصنوعی: در چمنی که تو با زیبایی‌ات در آن حاضر می‌شوی و دست‌های خود را به نشانه‌ی شادی به هوا می‌افکنی، دیگر جایی برای زیبایی‌های شمشاد و رقص نارون باقی نمی‌ماند.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی به یاد کوی تو می‌وزد، مانند آن غریبه‌ای که دلش به سمت وطنش longing دارد.

هوش مصنوعی: از خودم گذشتم و دیدم زیبایی کعبه‌ جان را در این مسیر. تنها کسی که از وجود خودش گذشته، جان من است.

هوش مصنوعی: با کمال شگفتی باید گفت که این باغ بهشتی، به قدری زیبا و دل‌فریب است که حتی یک ذره گرد و غبار از آن، ارزشی فراتر از تمام چمن‌ها دارد. اینجا نشان‌دهنده‌ی عظمت و زیبایی این مکان است.

هوش مصنوعی: مکان‌های زیبا و دل‌انگیز دنیا هیچ ارزشی ندارند در مقایسه با بهشت و نعمت‌های آن که به خاطر محفل و فضای معنوی امام علی (ابوالحسن) فراهم شده است.

هوش مصنوعی: علی موسی کاظم، شخصی است امین و صالح که در عالم الهی مانند گلزار وحی می‌درخشد و مقام و جایگاه او از اصول و قواعد دین نشأت می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به خاطر وجود قدرت و سایه ی عنقا، همای ناطقه نیز بر بدن ناظر است.

هوش مصنوعی: به دور باغ او بگرد، زیرا اگر نعمت‌های بهشت هم به یک‌یک افراد تقدیم شود، این به خاطر خود اوست.

هوش مصنوعی: جهان را نور همت او مانند آفتاب روشن کرده است، همانطور که خورشید با قدرتش، زمین را در بر می‌گیرد.

هوش مصنوعی: گلی که از چمن عظمت او شکفته شد، خوشبختانه باز شده است چون درخشندگی و روشنی جمع را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: وقتی پرچم دانش او در صبح طلوع کند، دیگر چه نیازی به صحبت درباره یاسمین و نسترن است؟

هوش مصنوعی: چراغی که نشان‌دهنده‌ی موفقیت و سعادت اوست، مانند لاله‌ای است که دائماً می‌روید. تلاش و اراده‌ی او همانند شمعی است که در آسمان می‌درخشد و روشنی‌بخش است.

هوش مصنوعی: آه از فریب تو ای دشمن، بگو آخر این چه نوع دشمنی است که در عین دشمنی، ادعای دوستی می‌کنی؟

هوش مصنوعی: از نَوشیدنی آسمانی که در آن وجود دارد، چگونه می‌توانی سیراب شوی؟ زیرا در واقع، فقط آرزوی تلخی‌ها در سر تو وجود دارد.

هوش مصنوعی: در این گلزار که به خاطر افتادن برگ‌ها در فصل خزان متاثر شده، بلبل نگران و آزمایشگر است.

هوش مصنوعی: داستان زن جادو و پرده شیر حکایتی است که مردان و زنان به آن اشاره می‌کنند و همیشه درباره‌اش صحبت می‌کنند.

هوش مصنوعی: کسی که با نیرنگ و فریب دانه‌های انگور را جمع‌آوری کرده، حالا به دلیل گناهانی که مرتکب شده، همچون خوشه‌ای که به گردنش می‌افتد، گرفتار عواقب کار خود شده است.

هوش مصنوعی: ای شمع دل تو، نور افشانی که در دل هفت پرده، خیال زنبور همراه قد زیبات حس می‌شود، گویی که در چهار باغ تن تو می‌درخشد.

هوش مصنوعی: لباس سبز تو هیچ زحمتی از چاک دامن و جیب ندارد و نگین لعل تو نیز در امان از دست شیطان است.

هوش مصنوعی: خورشید وجود تو، چون سنگ عقیق، در رنگ و صفا می‌درخشد و روشنایی تو همچون ستاره سهیل در یمن است.

هوش مصنوعی: آسمان به خاطر نیزه تو ستاره‌اش شایسته است و دوران با تیغ تو از فتنه‌ها در امان است.

هوش مصنوعی: سر به سجده می‌رود، چون در بدن جان زنده است. زبان نیز به ستایش تو گویا است، چون در دهان است.

هوش مصنوعی: با اشک و اندوه خود به تو مدح می‌گویم، که شعرم مانند بنفشه و سمن بوی خوشی دارد و بر کاغذ نقش می‌بندد.

هوش مصنوعی: نسیم صبحگاهی همیشه در صف مقدم نبردی است تا با سپاه غنچه‌ها و گل‌ها مواجه شود.

هوش مصنوعی: حسودان به خاطر موقعیت و مقام تو شرمنده و خجالت‌زده هستند، مثل عنکبوتی که برای پنهان کردن عیب خود در تارش پنهان شده است.