هوش مصنوعی: گریه ناشی از اندوه ناشی از فقدان یک محبوب بود. به گونه‌ای که پیر کنعان به قدری از روی تأسف گریست که مردمک چشمش، که نماد بینایی است، از حالت طبیعی خود خارج شد و خود را در پوشش سفید حسرت مخفی کرد. چنان که در داستان یوسف نیز آمده، چشمانش از غم به شدت سفید شد. اما کسانی که در این مسیر حرکت می‌کنند نباید غم و اندوه را تجربه کنند، زیرا آنها از فقدان محبوب خود نمی‌ترسند. یک پیر به مرید خود نزدیک شد و او را در حال اشک ریختن به خاطر از دست دادن محبوبش یافت. او گفت: "ای پسر، دل باید بر محبوبی بگذارید که فقدان او قابل قبول نبوده وگرنه به اندوه و ناراحتی و گریه دچار نمی‌شدید."

هوش مصنوعی: به کسی عشق بورز که در غم دوری تو از دنیا نمی‌رود و به خاطر او هرگز دلتنگ نباشی.