هوش مصنوعی: عاشقی بود که دوستی از او کبکی پیدا کرد و به کوه‌ها برد و در دشت خوشبختی رها کرد. او می‌گفت که رفتار آن کبک شبیه رفتار محبوب من است و اینکه بی‌رحمی با او رواست، اما این تنها آغاز عشق بود و در حقیقت، عشق اولیه و ضعیف به شمار می‌رفت. زیرا محبوب همیشه به دنبال چیزی مشابه خود است تا از آن لذت ببرد و این ناشی از نقص در عشق است. اگر عاشق آگاهی داشت که ممکن است کسی شبیه معشوقش وجود داشته باشد یا در زیبایی با او برابر باشد، عشق او ناقص است و به درستی به دنبال چیزی نمی‌گردد. شوقی که وصال را کمتر کند، ناقص و در واقع بهانه‌ای بی‌معنا است. وصال مانند هیزم آتش شوق است که آن را شعله ور می‌کند و عشق می‌تواند عاشق را از خود بی‌خود کند، حتی اگر به مدت کوتاهی باشد. این حالت را در زبان آن قوم به عنوان اتحاد بی‌خود می‌نامند و اگر فرصتی در عشق به دست آید، هیچ مقام بالاتری از آن وجود ندارد.

هوش مصنوعی: می‌خواهم درباره راز عشق اطلاعاتی کسب کنم و بدون توجه به خودم به سمت آنچه دلخواه من است بروم.

هوش مصنوعی: اگر من به یگانه‌گی تو دست یابم، بدون هیچ زحمتی بر تمامی مخلوقات عالم، مانند پادشاهی بر خود می‌شوم.