هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد که علم به طور کلی باعث لذت می‌شود و حکما بیان کرده‌اند که درک، سبب لذت است. اما در عشق این قاعده به‌گونه‌ای معکوس عمل می‌کند، زیرا نهایت سیر و سلوک عاشقان این است که به خاطر محدودیت توانایی خود، از رسیدن به هدف دست بکشند و به حقیقت وجود توجه کنند که خود باعث رنج بی‌پایان است. اگر علم به حد کمال برسد، درک زیبایی معشوق برای عاشق به طور کامل ممکن نخواهد بود، زیرا در مسیر نامتناهی، حرکت در جهت محدودیت‌هاست. بنابراین، رسیدن به حقیقت عشق به‌گونه‌ای امری غیر ممکن به نظر می‌رسد و به همین دلیل علم می‌تواند منجر به درد و رنج شود. در این حالت، شخص نه مرده است و نه زنده، بلکه در حالتی می‌ماند که نه زندگی واقعی دارد و نه می‌تواند بمیرد.