هوش مصنوعی: عشق مانند بیابانی بی‌پایان است که مردم را رنج می‌دهد. اگر کسی عاشق باشد و بخواهد به سفر برود، ممکن است در دستش شاخی از ناامیدی بگیرد. در این حالت، ممکن است نهال وجودش را از چمن هستی جدا کرده و آن را در دریای عدم بیندازد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی در بیابانی سفر کنی، باید از آتش عشق عبور کنی.

هوش مصنوعی: در آرزوی زیبایی او، چهره‌ام را از غم و درد به خون جگر پر می‌کنم.