هوش مصنوعی: در روزگار گذشته، در ایران، به یاد روزهای خوب و پاک زرتشت، چمنزارها پر از سبزه و سرسبزی بودند.

هوش مصنوعی: در مرز میان یاران، نگهبانان مقدس نشسته بودند و ستایش و مدح کسانی که آثارشان به یادگار مانده است، را می‌خواندند.

هوش مصنوعی: این سبز بودن و جشن نوروزی ما ارتباطی به دوران گذشته دارد. ای سبزه، تو نشان دهنده‌ی فراوانی و سرسبزی ما در این سال نوروزی هستی.

هوش مصنوعی: در این بیت، به زیبایی و جلال آتشکده اشاره شده است که مانند یک مجلس عروسی آماده شده است. عشق هرمز، که نماد عشق و دیانت است، باعث شده تا این مجلس به بهترین شکل تزیین شود. در نهایت، آتش به عنوان نماد زندگی و نور، در کمال احترام و بزرگی مورد پرستش قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: به نام پادشاه زمان، آنها پس از نوشیدن شراب، به سپاه نیزه می‌دادند و کشورشان را به او می‌سپردند.

هوش مصنوعی: بله، نیاکان ما به قدری بزرگ بودند که با قدرت و شجاعت خود جهان را تحت تسلط خود درآوردند و نامشان همیشه با پیروزی و موفقیت همراه بوده است.

هوش مصنوعی: ای محبوب! تو خود اهل ترکی و به خوبی مراسم و سنت‌های ترکان را می‌دانی. این جشن نوروز هم برای آنها جشن و عید بزرگی است.

هوش مصنوعی: با یک اشاره سریع می‌توان گفت که نیاکان ما، در روزگاران گذشته، تاریخ خود را به دست گرفتند و در شادی و خوشی به سر بردند.

هوش مصنوعی: چه زیباست که در آن روز، با تضرع و دعا، بندگان خدا را پرستش کردی و همه را از بدی‌ها رهانیدی.

هوش مصنوعی: بیا دوست، که وقتی عمرش به پایان می‌رسد، همه‌ی ایرانیان نوروز را به یاد کی (برپا می‌کنند).

هوش مصنوعی: مردم از مازندران تا شوش و ری جمع می‌شوند و سفره‌ی هفت‌سین را برپا می‌کنند و دور آن می‌نشینند.

هوش مصنوعی: همه به خاطر خوشحالی سال نو، لیوان‌های خود را پر می‌کنند و می‌گویند امروز روز خوشی است و نوروز را تبریک می‌گویند.