گنجور

شمارهٔ ۱۴ - دو بیت از یک غزل

عشقی به خدا همان که می گفت: خدای:
از عشق وطن، سرشت آب و گل من
چون کالبدش ز پای تا سر دیدم
عشق همه چیز داشت: جز عشق وطن!

اطلاعات

وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

عشقی به خدا همان که می گفت: خدای:
از عشق وطن، سرشت آب و گل من
هوش مصنوعی: عشقی به خدا همان عشق است که می‌گوید: خدایا، من از عشق به سرزمینم ساخته شده‌ام، همان گونه که آب و خاک در وجودم وجود دارد.
چون کالبدش ز پای تا سر دیدم
عشق همه چیز داشت: جز عشق وطن!
هوش مصنوعی: وقتی بدن او را از سر تا پا دیدم، احساس کردم که همه چیز را دارد، به جز عشق به وطنش!