هوش مصنوعی: هر خواسته و آرزویی که در قلب ما وجود دارد، درمانش در دهان آن ماهی است که دندان‌هایش طلاست.

هوش مصنوعی: من به عشق تو بیمار هستم و جانم خواهان آن لب‌ها و دندان‌هایی است که برای هر درد و رنجی درمانی دارند.

هوش مصنوعی: این بیت به زیبایی و ارزشمندی دهان اشاره دارد و آن را به انگشتری تشبیه کرده است. انگشتر با حلقه‌ای از یاقوت سرخ و نگین‌هایی از طلا توصیف می‌شود، که نشان‌دهنده زیبایی و ارزش این دهان است. در واقع، شاعر از این تشبیه برای بیان جذابیت و دلربایی استفاده کرده است.

هوش مصنوعی: کیمیاگر می‌تواند در برخورد با هر چیزی آن را به طلا تبدیل کند. پس قطعاً لبان این ماه هم مانند کیمیاگر ارزشمند و خاص هستند.

هوش مصنوعی: چشمانش به زیبایی می‌درخشند، ابروهایش مانند تیغی تیز هستند. در پیشانی‌اش، مژگانش مانند فرمانده‌ای هستند که بخت و خوش‌شانسی را به همراه دارد.

هوش مصنوعی: آسمان در مقایسه با زیبایی من، زیبایی تو هیچ است. ماه ما فراتر از هر چیزی که فکر کنی، ارزشمندتر از ماه توست.

هوش مصنوعی: ماه زیبای ما در میان زیبایی‌های دیگران مقام والایی دارد؛ و ماه تو در مقام او فقط به اندازهٔ یک پیشانی‌نما است.

هوش مصنوعی: پرتوی از زیبایی و جاذبه ماه تو، مانند پناهی است که دل‌ها را آرام می‌کند و در واقع، آرامش و زیبایی ماه ما به شانه‌های تو وابسته است.

هوش مصنوعی: چهره‌ی زیبای تو از نور خورشید می‌درخشد و چهره‌ی ما از ذات خودمان است. نسبت من و تو را می‌توان با نسبت خلق و خالق مقایسه کرد.

هوش مصنوعی: ای نسیم، پیام من را به او برسان و بگو که این سخن از خواجه (شاعر بزرگ) است. اگر می‌خواهی حرمت او را حفظ کنی، این کار به خوبی انجام می‌شود.

هوش مصنوعی: دل به دیدار تو دارد و در آستانه جان دادن است، آیا برگردد یا جلوتر بیفتد؟ فرمان شما چیست؟

هوش مصنوعی: مقصود اصلی ما از وصال، عشق است و غیر از آن هیچ هدفی نداریم. هرکسی که به غیر از این فکر کند یا حدس بزند، در اشتباه است.