گنجور

شمارهٔ ۱۴ - آیین خودخواهی

جهان را دائما این رسم و این آیین نمی‌ماند
اگر چندی چنین ماندست، بیش از این نمی‌ماند
به چندین سال عمر، این نکته را هر سال سنجیدی
که آن اوضاع دی، در فصل فروردین نمی‌ماند
همان گونه که آن اوضاع دیروزی نماند امروز
به فردا نیز این اوضاع امروزین نمی‌ماند
ببین امروز مردم را، به خون یکدگر تشنه
که دیری نگذرد، کاین عادت دیرین نمی‌ماند
بباید روزگار صافی و صلح و صفا روزی
به جان دوستان آن روز، دیگر کین نمی‌ماند
همانا خوی حیوانی‌ست، این «آیین خودخواهی»
اگر انسان شوند این خلق، این آیین نمی‌ماند
مگو یاسین بود، در گوش این خلق خر، آوازم
که گر آدم شوند، از اصل این یاسین نمی‌ماند
تو در این خلق عامی، عارفی گر زانکه اینان را
تمیزی شد حنایت، نزد کس رنگین نمی‌ماند

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

جهان را دائما این رسم و این آیین نمی‌ماند
اگر چندی چنین ماندست، بیش از این نمی‌ماند
هوش مصنوعی: دنیا همیشه به همین شکل و روال باقی نمی‌ماند. اگرچه مدتی است که چنین بوده، اما بیشتر از این ادامه نخواهد داشت.
به چندین سال عمر، این نکته را هر سال سنجیدی
که آن اوضاع دی، در فصل فروردین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: هر سال به این نکته توجه کردی که اوضاع و احوال گذشته در فصل بهار باقی نمی‌ماند.
همان گونه که آن اوضاع دیروزی نماند امروز
به فردا نیز این اوضاع امروزین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: همانطور که وضعیت دیروز ماندگار نیست، اوضاع امروز هم به فردا منتقل نخواهد شد.
ببین امروز مردم را، به خون یکدگر تشنه
که دیری نگذرد، کاین عادت دیرین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: امروز مردم را ببین که چقدر به یکدیگر حس انتقام و خشم دارند. به زودی این رفتار و عادت‌های قدیمی از بین می‌رود و تغییر می‌کند.
بباید روزگار صافی و صلح و صفا روزی
به جان دوستان آن روز، دیگر کین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: در آینده، روزگاری آرام و دوستانه برای دوستان باید بیاید که در آن روز، هیچ کینه و دشمنی باقی نخواهد ماند.
همانا خوی حیوانی‌ست، این «آیین خودخواهی»
اگر انسان شوند این خلق، این آیین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: اگر انسان‌ها به خودخواهی و حیوانی‌گری ادامه دهند، نشان‌دهنده‌ی یک رفتار غیرانسانی است و اگر به انسانیت روی آورند، دیگر جایی برای این خودخواهی نخواهد بود.
مگو یاسین بود، در گوش این خلق خر، آوازم
که گر آدم شوند، از اصل این یاسین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: نگو که من هم یاسین هستم، برای این مردم بی‌خبر آوازم را بگو که اگر آدم شوند، از ذات و ماهیت یاسین چیزی باقی نمی‌ماند.
تو در این خلق عامی، عارفی گر زانکه اینان را
تمیزی شد حنایت، نزد کس رنگین نمی‌ماند
هوش مصنوعی: در این جمعیت معمولی، اگر تو عارف باشی، بدان که این افراد با تمیزی خاص خود، رنگ و لعاب نمی‌زنند و در نزد دیگران باقی نمی‌مانند.