هوش مصنوعی: اگر با نور تو، چراغی روشن کنیم، باید آتش آن را به خرمن خود بزنیم.

هوش مصنوعی: در اندوه تو، دودی به آسمان خواهد رسید که آتش آن را از درون خود روشن کرده‌ایم.

هوش مصنوعی: خورشید زیبایی تو بر ما می‌تابد، چرا که ما بدون چهره‌ات، در تاریکی و بدبختی به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: برای دیدن زیبایی تو، چشمان خود را از این دو جهان با هم می‌دوزیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر عشق تو، تمام جان و دل خود را خرج می‌کنیم. حالا از عشق تو چقدر می‌توانیم جمع کنیم؟

هوش مصنوعی: مثل کودکان، به مکتب عشق تو می‌رویم و الفبای عشق را یاد می‌گیریم.

هوش مصنوعی: اگر در غم عشق سر ما برود، ای عراقی، بیا که ما پیروز خواهیم بود.