هوش مصنوعی: زمانی که این غزل را با این زیبایی دید، به شدت به خواسته خود توجه کرد و به دنبال آن مطلوب رفت.

هوش مصنوعی: دست به کار شوید و آن را بردارید و در مورد خوبی‌ها و بدی‌ها این گفته را بگویید.

هوش مصنوعی: وقتی کار به پایان رسید، او با خوشحالی اشک ریخت و گفت: این عراقی بیچاره کیست؟

هوش مصنوعی: به تو می‌گویم، ای عزیزم، من در سختی‌های عشق، در این دشت وسیع تنها و بی‌پناه، این سخن را گفته‌ام.

هوش مصنوعی: گفت: آن زمان به من ایمان می‌آورد که کسی دیگر در این قافیه پیدا شود.

هوش مصنوعی: بگویید که در حال حاضر، یکی از آن‌ها در فراق است و دیگری در وصال.

هوش مصنوعی: این شعر درباره دو حالت متفاوت از عشق صحبت می‌کند. در یک حالت، شاعر در فراق معشوق است و شعرش با اندوه و حسرت پر شده است. در حالت دیگر، شاعر در وصال و نزدیکی به معشوق قرار دارد و احساسش باید سریع و پرشور باشد. به همین دلیل، این دو نوع احساس در شعرهای شاعر به تصویر کشیده شده‌اند.

هوش مصنوعی: گفتم: ای منبع الهام برای صحبت کردن، اینکه دربارهٔ تو بنویسم و از من بگویی.

هوش مصنوعی: شخصی پرسید که کاغذ و دوات و قلم کجاست؟ من آنها را به او دادم تا این غزل را بنویسد.