هوش مصنوعی: ای کسی که دلم را با زیبایی‌هات ربوده‌ای، این چه لطف و زیبایی است که داری؟

هوش مصنوعی: نگرانی این است که از شدت عشق و غم تو، دلم به جنون بیفتد و از خود بی‌خود شود.

هوش مصنوعی: اگر تو حجاب صورتت را کنار بزنی، خورشید از زیبایی‌ات شرمنده می‌شود.

هوش مصنوعی: زیر حجاب، مانند آفتابی درخشان که در ابر نرم پنهان است، نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: در زیبایی تو نرمی و لطافتی وجود دارد که حتی بهترین بینایی‌ها هم نمی‌توانند آن را درک کنند.

هوش مصنوعی: زیبایی و魅ایتی که در چهره‌ی تو نهفته است، هیچکس نمی‌تواند آن را ببیند مگر اینکه خودت آن را به نمایش بگذاری.

هوش مصنوعی: زبان من در توصیف چهره‌ات عاجز می‌شود و نمی‌تواند آن را به درستی بیان کند.

هوش مصنوعی: در طول روز و شب، جانم را به خاطر عاشقان تو می‌دهم، اما تو خودت راه خود را انتخاب می‌کنی.

هوش مصنوعی: بدون نگاه تو هیچ‌کس طاقت و تحمل بیشتری ندارد.