عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای یار رخ تو کرده هر دم شادم</p></div>
<div class="m2"><p>یک دم رخ تو نمی‌رود از یادم</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>با یاد تو، ای دوست، همی بودم خوش</p></div>
<div class="m2"><p>زاندم که ز نزدیک تو دور افتادم</p></div></div>

فانوس خیال » تصویر 5785 - عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۶

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۹۲

رباعی شمارهٔ ۹۷

ای یار رخ تو کرده هر دم شادم
یک دم رخ تو نمی رود از یادم
با یاد تو ای دوست همی بودم خوش
زاندم که ز نزدیک تو دور افتادم

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از شادی و خوشی‌ای که به خاطر یاد محبوبش تجربه می‌کند صحبت می‌کند. او می‌گوید که تصویر محبوبش همیشه در ذهنش حاضر است و هرگز از خاطرش دور نمی‌شود. حتی زمانی که از محبوبش دور است، یاد او باعث شادمانی‌اش می‌شود.

رباعی شمارهٔ ۹۵

رباعی شمارهٔ ۹۶

هوش مصنوعی: ای یار، هر لحظه که به چهره‌ات نگاه می‌کنم خوشحال می‌شوم و هرگز چهره‌ات از یادم نمی‌رود.

ای یار رخ تو کرده هر دم شادم

یک دم رخ تو نمی‌رود از یادم

هوش مصنوعی: با یاد تو، ای دوست، همیشه خوشحالم، چون از نزدیکی تو دور افتاده‌ام.

با یاد تو، ای دوست، همی بودم خوش

زاندم که ز نزدیک تو دور افتادم

رباعی شمارهٔ ۹۶

اطلاعات

برگردان به زبان ساده