عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>تا ظن نبری که مشکلی نیست مرا</p></div>
<div class="m2"><p>در هر نفسی درد دلی نیست مرا</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>مشکل‌تر ازین چیست؟ که ایام شباب</p></div>
<div class="m2"><p>ضایع شد و هیچ منزلی نیست مرا</p></div></div>

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۸۱

رباعی شمارهٔ ۸

تا ظن نبری که مشکلی نیست مرا
در هر نفسی درد دلی نیست مرا
مشکل تر ازین چیست که ایام شباب
ضایع شد و هیچ منزلی نیست مرا

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان درد و مشکلات خود می‌پردازد و تأکید می‌کند که در ظاهر ممکن است اوضاع خوب به نظر برسد، اما در درون احساس ناخوشی و ناراحتی دارد. او اشاره می‌کند که از دست رفتن دوران جوانی‌اش برایش بسیار مشکل و دردناک است و هیچ مأمن یا پناهی برای او وجود ندارد.

رباعی شمارهٔ ۶

رباعی شمارهٔ ۷

هوش مصنوعی: نگذار تا فکر کنی که هیچ مشکلی برایم نیست، چون در هر دمی که می‌گذرد، درد دلی در دل دارم.

تا ظن نبری که مشکلی نیست مرا

در هر نفسی درد دلی نیست مرا

هوش مصنوعی: آیا چیزی از این سخت‌تر وجود دارد که دوران جوانی من هدر رفته و هیچ جایی برای آرامش و استراحت ندارم؟

مشکل‌تر ازین چیست؟ که ایام شباب

ضایع شد و هیچ منزلی نیست مرا

رباعی شمارهٔ ۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده