عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>ای دوست، فتاد با تو حالی دل را</p></div>
<div class="m2"><p>مگذار ز لطف خویش خالی دل را</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>زیبد به جمال خود بیارایی دل</p></div>
<div class="m2"><p>زیرا که تو بس لایق حالی دل را</p></div></div>

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۸۰

رباعی شمارهٔ ۵

ای دوست فتاد با تو حالی دل را
مگذار ز لطف خویش خالی دل را
زیبد به جمال خود بیارایی دل
زیرا که تو بس لایق حالی دل را

رباعی شمارهٔ ۳

رباعی شمارهٔ ۴

ای دوست، فتاد با تو حالی دل را

مگذار ز لطف خویش خالی دل را

زیبد به جمال خود بیارایی دل

زیرا که تو بس لایق حالی دل را

رباعی شمارهٔ ۴

اطلاعات

حاشیه ها