عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۷

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>بی آنکه دو دیده بر جمالت نگریست</p></div>
<div class="m2"><p>در آرزوی روی تو خونابه گریست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>بیچاره بمانده‌ام، دریغا! بی تو</p></div>
<div class="m2"><p>بیچاره کسی که بی تواش باید زیست</p></div></div>

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۸۴

رباعی شمارهٔ ۳۸

بی آنکه دو دیده بر جمالت نگریست
در آرزوی روی تو خونابه گریست
بیچاره بمانده ام دریغا بی تو
بیچاره کسی که بی تواش باید زیست

هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساسات عمیق عشق و دلتنگی است. شاعر از اشتیاق و درد فراق معشوق می‌گوید و اشاره می‌کند که حتی بی‌آنکه چهره‌اش را ببیند، در آرزوی او اشک می‌ریزد. او احساس بیچارگی و تنهایی خود را بیان می‌کند و به سختی کسی اشاره می‌کند که باید بدون معشوق زندگی کند.

رباعی شمارهٔ ۳۶

رباعی شمارهٔ ۳۷

هوش مصنوعی: بی‌آنکه چشمانم به زیبایی‌ات بیفتد، در حسرت دیدن روی تو دل شیرین زخم می‌زند.

بی آنکه دو دیده بر جمالت نگریست

در آرزوی روی تو خونابه گریست

هوش مصنوعی: من در غم هجران تو بسیار ناتوان و درمانده‌ام. افسوس که حتی کسی که بدون تو زندگی می‌کند، به مراتب سخت‌تر از من در رنج است.

بیچاره بمانده‌ام، دریغا! بی تو

بیچاره کسی که بی تواش باید زیست

رباعی شمارهٔ ۳۷

اطلاعات

برگردان به زبان ساده