عراقی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۵

<div class="b" id="bn1"><div class="m1"><p>این دورهٔ سالوس، که نتوان دانست</p></div>
<div class="m2"><p>می‌باش به ناموس، که نتوان دانست</p></div></div>
<div class="b" id="bn2"><div class="m1"><p>خاکی شو و کبر را ز خود بیرون کن</p></div>
<div class="m2"><p>پای همه می‌بوس، که نتوان دانست</p></div></div>

کلیات دیوان شیخ فخرالدین ابراهیم همدانی (شامل قصاید، غزلیات، ترجیعات، ترکیبات، مقطعات، مثلثات، عشاق نامه یا ده نامه، رباعیات، لمعات و اصطلاحات عرفانی عراقی) با مقدمهٔ سعید نفیسی و حواشی م. درویش - فخرالدین ابراهیم همدانی - تصویر ۳۸۳

رباعی شمارهٔ ۲۶

این دوره سالوس که نتوان دانست
می باش به ناموس که نتوان دانست
خاکی شو و کبر را ز خود بیرون کن
پای همه می بوس که نتوان دانست

هوش مصنوعی: این ابیات به اهمیت humility (فروتنی) و دوری از کبر اشاره دارد. شاعر از ما می‌خواهد تا خاکی شویم و خود را به بزرگی نگیریم. همچنین به این نکته تاکید می‌کند که شناخت این دوره خاص، ممکن نیست و به نوعی درک عمقی از آن وجود ندارد. در نهایت، از ما دعوت می‌کند که به دیگران احترام بگذاریم و از خودبزرگ‌بینی دوری کنیم.

رباعی شمارهٔ ۲۴

رباعی شمارهٔ ۲۵

هوش مصنوعی: این زمان پر از تظاهر و ریا است که نمی‌توانیم به راحتی آن را بشناسیم. به گونه‌ای که قواعد و قوانین آن هم قابل تشخیص نیستند.

این دورهٔ سالوس، که نتوان دانست

می‌باش به ناموس، که نتوان دانست

هوش مصنوعی: خود را humble کن و غرور را از خود دور کن. به پای همه احترام بگذار، زیرا هیچ‌کس نمی‌تواند به طور دقیق پیش‌بینی کند که چه چیزی در آینده اتفاق خواهد افتاد.

خاکی شو و کبر را ز خود بیرون کن

پای همه می‌بوس، که نتوان دانست

رباعی شمارهٔ ۲۵

اطلاعات

برگردان به زبان ساده