رباعی شمارهٔ ۱۶
ماییم که بیمایی ما مایهٔ ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایهٔ ماست
فیالجمله عروس غیب همسایهٔ ماست
وین طرفه که همسایهٔ ما سایهٔ ماست
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
ماییم که بیمایی ما مایهٔ ماست
خود طفل خودیم و عشق ما دایهٔ ماست
هوش مصنوعی: ما کسانی هستیم که وجود ما از بیوجودی ما نشأت میگیرد، همچون کودکانی هستیم که عشق ما، پرورشدهنده و مراقب ماست.
فیالجمله عروس غیب همسایهٔ ماست
وین طرفه که همسایهٔ ما سایهٔ ماست
هوش مصنوعی: به طور خلاصه، در اینجا اشاره شده است که دنیای ناپیدا و رازآلود جذابیت خاصی دارد و جالب اینجاست که آن دنیای مرموز به نوعی به ما نزدیکتر از آنچه فکر میکنیم، قرار دارد.
حاشیه ها
1399/12/06 22:03
nabavar
گرامی ترکان
کاش شعر شاعر را همانطور که هست می نوشتی
هر که گردد پاک طینت محرم دلها شود
هر که در خون صاف گردد قابل مینا شود
از دهان گل شنیدم بر سر بازار گفت
هر که با ناکس نشیند عاقبت رسوا شود
گوهر خود را مزن بر سنگ هر ناقابلی
صبر کن گوهر شناس قابلی پیدا شود
این زبان را چون کلیدی دان در گنج سخن
پسته بی مغز چون لب واکند رسوا شود