عراقیرباعی شمارهٔ ۱۱
گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
اطلاعات
وزن: مفعول مفاعیل مفاعیل فعل (وزن رباعی)
قالب شعری: رباعی
منبع اولیه: ویکی‌درج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
گل صبح دم از باد برآشفت و بریخت
با باد صبا حکایتی گفت و بریخت
هوش مصنوعی: گل در صبح بیدار شد و در اثر وزیدن باد کمی خراب و ریزش کرد. سپس با باد صبا داستانی گفت و دوباره پراکنده شد.
بد عهدی عمر بین، که گل ده روزه
سر بر زد و غنچه گشت و بشکفت و بریخت
هوش مصنوعی: عمر را ببین که مثل یک گل است که فقط ده روز عمر می‌کند؛ ابتدا شکوفا می‌شود، بعد غنچه می‌شود و در نهایت می‌ریزد.
حاشیه ها
1402/05/29 15:07
علی دادمهر
با سلام، گویا این رباعی زیبا متعلق به مجیرالدین بیلقانی است
سیر رباعی نوشته سیروس شمیسا هم گواهی این موضوع است
1402/11/05 18:02
جعفر عسکری
سلام.
همون‌طور که دوست عزیزم آقای علی دادمهر فرمودن، این رباعی از مجیرالدّین بیلقانی درگذشته‌ی سال 586 ه.ق است.
شکل درست این رباعی رو می‌نویسم:
گل صبحدم از باد، برآشفت و بریخت
با باد صبا، حکایتی گفت و بریخت
بدعهدی عمر بین!
که گل در ده روز
سر بر زد و غنچه کرد و بشکفت و بریخت