هوش مصنوعی: ای دل، وقتی که در جایی مشغول خوشگذرانی و نوشیدن شراب هستی، از این فرصت استفاده کن و لذت ببر، زیرا این شراب می‌تواند مشکلات و گرفتاری‌ها را حل کند.

هوش مصنوعی: به خودت نگاه نکن، چراکه زیبایی‌های دیگران را در کعبه نمی‌توان دید، مثل زمانی که افیون در روح به آدم حالتی می‌دهد.

هوش مصنوعی: خود را فراموش کن و به زیبایی‌های دیگران نگاه کن. مانند گلی که در باغ گشوده شده است، در خانه به خود مشغول نباش.

هوش مصنوعی: نگاه کن که دو صد حس محبت و عشق در یک ذره کوچک جمع شده است، همانطور که یک تار موی برخاسته از چهره‌اش می‌تواند این همه احساس را منتقل کند.

هوش مصنوعی: پس از آنکه موهای وزش به صورتش پیچید، از چهره‌اش نور و زیبایی نمایان شد و به مانند تاریکی شب، زلف‌هایش را گشودند.

هوش مصنوعی: تا زمانی که گیاهی از گل تیره رویش کند و به زمین برسد، چشمه‌های نور و روشنی گشوده می‌شوند.

هوش مصنوعی: زمانی که گلی زیبا و لطیف در باغ ظاهر می‌شود، از رنگ و روی آن برای خودنمایی و تماشا پرده‌برداری می‌شود.

هوش مصنوعی: پرتو نور خورشید پرده‌ای را که بر روی مل دارد، کنار زد و با خنده‌ی گل، درختان را شاداب کرد.

هوش مصنوعی: وقتی نسیم صبح به وزیدن آغاز کرد، همه جا را معطر ساخت و در هر باغ و چمنی عطارها از عطر گل‌ها به رونق آمدند.

هوش مصنوعی: باد صبحگاهی به قدری لطیف و خوشبوست که باعث شده موهای زیبا و درهم ریخته عشق چیده شوند و از بوی دلنشین آن، عطرهای خوشی پخش شود.

هوش مصنوعی: بادی در شب گذشته در گوش دل من گفت که عراقی در بندر به خود مشغول است، در حالی که دوستش او را آزاد کرده است.

هوش مصنوعی: زمانی که دیگران چشمانشان را به روی حقیقت بستند و از غیرت خود محافظت کردند، در آن موقع درون مکانی پر از دانش و اسرار را باز کردند.