هوش مصنوعی: تا زمانی که دل‌تنگ تو هستم و نتوانم جایت را ببینم، احساس راحتی نخواهم داشت و جانم در غم تو خواهد سوخت.

هوش مصنوعی: تا زمانی که در کنار تو نباشم، جانم آرامش نخواهد یافت و دل بی‌قرار خواهد ماند، تا وقتی که بوی تو را استشمام نکند.

هوش مصنوعی: عزیزم، از شدت عشق به تو جانم به لب رسیده است. تا کی باید به خاطر آرزوی تو در عذاب و غم به سر ببرم؟

هوش مصنوعی: آن را از خود نخواه که بدون دل، جان نخواهد داشت. نگذار که دشمنی، دوستدار تو شود.

هوش مصنوعی: اگر درمانی برای دردهایت نداری، به یاد بیاور که از دوست چه چیزی باقی مانده است، چرا که آن یادگارها همیشه با تو خواهند ماند.

هوش مصنوعی: می‌توان زندگی را با درد و رنج تحمل کرد، اگر در کنار آن امید به درمان وجود داشته باشد؛ همچنین می‌توان با غم زندگی کرد، به شرطی که کسی باشد که دل‌سوزی کند و تسلای خاطر دهد.

هوش مصنوعی: اگر بخواهی می‌توانی مرا به خوبی انجام دهی یا اگر بخواهی می‌توانی جانم را به خاطر کارهای بزرگ بسوزانی. اما ما به کار پادشاهان هیچ ارتباطی نداریم.

هوش مصنوعی: عراقی به شدت منتظر رسیدن به معشوق است و از خود می‌پرسد چه زمانی باید همچنان دلتنگ و خسته در این انتظار بماند.