هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر از احساس تنهایی و بی‌توجهی یار صحبت می‌کند. او به این نکته اشاره می‌کند که اگر یار نسبت به حال رنجور او بی‌توجه باشد و از او نپرسد که چه احساسی دارد، در واقع این درد و رنج او به چه کار می‌آید. شاعر می‌پرسد که اگر یار توجهی به دل بیمار او نکند، چه می‌توان کرد و به این ترتیب احساس ناامیدی و غم را بیان می‌کند.

هوش مصنوعی: بدن من از حوادث و ناراحتی‌ها آسیب می‌بیند و دل من از غم و اندوه به شدت رنج می‌کشد. در این وضعیت، ای مسلمانان، چه کمکی می‌توانید به من بکنید؟

هوش مصنوعی: از داروخانه‌ی محبت او، جانم نمی‌تواند درمانی بگیرد. باید با غم و دردش کنار بیایم و از شدت اندوه شکایت کنم. چه کار می‌توانم بکنم؟

هوش مصنوعی: ای دل، برای من همین کافی است که جانم را در راه او فدا کنم، حتی اگر آن ماه زیبا دیگر رخسار خود را بر من نتابد، چه می‌توان کرد؟

هوش مصنوعی: وقتی از نعمت وصال او چیزی ندارم و تنها باید به اندازه‌ای که بتوانم از جگر خود سختی بکشم، آیا می‌توانم از بن دندان خود هم بر شعور خود وادار کنم و تحمل کنم؟

هوش مصنوعی: در صبح زود به کوی محبوبم رفتم و بوی او را استنشاق کردم. بارها از او خواستم که مرا بپذیرد، اما او این درخواست را رد کرد. چه کاری می‌توانم بکنم؟

هوش مصنوعی: به قدری از شوق او ناله و فریاد زدم که همسایه‌ها از خواب بیدار شدند، اما چنین سرنوشت و حسی نصیب من نشده است. چه کار می‌توانم بکنم؟

هوش مصنوعی: من به خاطر عشقی که به او دارم، جز درد و غم چیزی برایم نمانده است. هر روز به اجبار با این غم و ناراحتی زندگی می‌کنم، اما چاره‌ای جز این نیست.

هوش مصنوعی: عراقی آرزو دارد که در جهان افتخاری بزرگ به دست آورد، اما در دلش عشق و محبت یاری برتر را می‌طلبد. اما در این وضعیت، چه کاری از دستش برمی‌آید؟