هوش مصنوعی: هر شب دل شکسته و غمگینم بر خاک در خانه‌ات بیفتد، شاید وقتی روز می‌شود، دلخوشی‌ام به چهره‌ات بیفتد.

هوش مصنوعی: زیباست که هیچ‌کس از درگاه تو ناامید برنگردد، به‌خصوص آن کسی که به امیدت، بر خاک درگاهت افتاده است.

هوش مصنوعی: به در خانه‌ات می‌روم و به درگاهت می‌افتم، تا اینکه بر من رحم کنی و بدبختی‌ام کمتر شود و بگویی که خودت بیشتر از آنچه برایم خواسته‌ام بر آورده خواهی کرد.

هوش مصنوعی: من برای تو فدای محبتت می‌شوم و امیدوارم روزی به طور تصادفی در مسیرت قرار بگیرم.

هوش مصنوعی: گفتم که چیزی داده‌ام و نامهربانی‌ات زیاد شده است. بدرفتاری کردی و من این را نفهمیدم، گفتم: آیا این به تو برمی‌گردد؟

هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی یک لحظه از عمرت را صرف کنی، ناگهان متوجه می‌شوی که تصمیمت تغییر کرده است و نظر دیگری خواهی داشت.

هوش مصنوعی: کم شکایت کن، عراقی، زیرا درد تو هر چند که بگویی، اگر عمری هم بگویی، هنوز هم مختصر و کوتاه خواهد بود.