هوش مصنوعی: در این دنیا چیزی از شادی و موفقیت ندیدم، افسوس که بی‌نتیجه و بی‌هدف ماندم.

هوش مصنوعی: از دنیای پُر زحمت و لذت، تنها غم و اندوه نصیب من شد و افسوس که هیچ چیز دیگری نتوانستم بچشم.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر از ناکامی‌اش در رسیدن به عشق و خوشبختی سخن می‌گوید. او به دورهمی یا نشستی اشاره دارد که در آن می‌توانسته با زیبایی‌ها و خوشبختی همراه شود، اما به دلایلی نتوانسته است از آن بهره‌مند شود و تنها حسرت این موقعیت را در دل دارد.

هوش مصنوعی: دوری از چهره محبوبم برایم دردی است که هیچ آرامشی برای آن وجود ندارد و ای کاش این درد نبود.

هوش مصنوعی: عمر انسان به پایان رسید و از لبان شیرین او هیچ بهره‌ای برده نشد، افسوس، ای کاش امکان داشت!

هوش مصنوعی: در این انتظار، عمرم به پایان رسید و هنوز یادم به پیغامی نمی‌آید، افسوس.

هوش مصنوعی: وقتی دیدم که عراقی نزد آن دوست است، فهمیدم که به خاطر یک حرف زشت هم نمی‌ارزد که ناراحت شوم.