هوش مصنوعی: ای ساقی، آیا چیزی بهتر از جان انسانی وجود دارد که تو با لطف و مهربانی تو پروردی؟

هوش مصنوعی: تمامی جان‌ها و دل‌ها به سمت روی تو می‌گروند، زیرا تو شیرین و دلنشین هستی، ای ساقی.

هوش مصنوعی: هر زمان که تو با زیبایی و صفای خود به چشمان من می‌نگری، همچون آبی زلال و روان به دل می‌نشینی ای ساقی.

هوش مصنوعی: اگرچه بر اثر عشق مست و شاداب هستم، اما و ای ساقی، نگذار تا با دوستان و همراهانم در این خوشی و سرگرمی غرق شوم.

هوش مصنوعی: ساقی! وعده‌ای به من بده، حتی اگر درست نباشد؛ چرا که من بهانه‌ای برای امیدواری در نظر دارم.

هوش مصنوعی: بوسه را بر لبان خود بزن و سپس شادی و لذت زندگی را در چشمه‌ی حیات ببین، ای ساقی.

هوش مصنوعی: هیچ‌کس به لطافت تو پی نخواهد برد؛ به همین دلیل می‌دانم که تو روحی هستی، ای ساقی.

هوش مصنوعی: گوش دل‌ها پر از ارزش و معنی شد، چون تو از سخن‌های نغز و شیرین خود می‌نوشانی، ای ساقی.

هوش مصنوعی: ای ساقی، زیبایی و لطف تو در دل و چشمان من به وضوح و به طور پنهانی نمایان است.

هوش مصنوعی: در دنیا هیچ کس مانند عراقی‌ها نیست که لحظه‌ای در کنار تو، ای ساقی، خوشبختی و شادمانی را تجربه کند.