گنجور

غزل شمارهٔ ۳۰۰

شدم از عشق تو شیدا، کجایی؟
به جان می‌جویمت جانا، کجایی؟
همی پویم به سویت گرد عالم
همی جویم تو را هر جا، کجایی؟
چو تو از حسن در عالم نگنجی
ندانم تا تو چونی، یا کجایی؟
چو آنجا که تویی کس را گذر نیست
ز که پرسم، که داند؟ تا کجایی؟
تو پیدایی ولیکن جمله پنهان
وگر پنهان نه‌ای، پیدا کجایی؟
ز عشقت عالمی پر شور و غوغاست
چه دانم تا درین غوغا کجایی؟
فتاد اندر سرم سودای عشقت
شدم سرگشته زین سودا، کجایی؟
درین وادی خون‌خوار غم تو
بماندم بی کس و تنها، کجایی؟
دل سرگشتهٔ حیران ما را
نشانی ده رهی بنما، کجایی؟
چو شیدای تو شد مسکین عراقی
نگویی: کاخر، ای شیدا، کجایی؟

اطلاعات

وزن: مفاعیلن مفاعیلن فعولن (هزج مسدس محذوف یا وزن دوبیتی)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکی‌درج

* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.

برگردان به زبان ساده

شدم از عشق تو شیدا، کجایی؟
به جان می‌جویمت جانا، کجایی؟
هوش مصنوعی: مجنون عشق تو شدم، کجایی؟ جان من، به خاطر تو بی‌تابم و به دنبالت می‌گردم، کجایی؟
همی پویم به سویت گرد عالم
همی جویم تو را هر جا، کجایی؟
هوش مصنوعی: من در جستجوی تو هستم و در هر گوشه دنیا تو را می‌جویم، کجایی؟
چو تو از حسن در عالم نگنجی
ندانم تا تو چونی، یا کجایی؟
هوش مصنوعی: نمی‌دانم تو چطور و کجایی، وقتی که زیبایی‌ات در هیچ کجای دنیا جا نمی‌شود.
چو آنجا که تویی کس را گذر نیست
ز که پرسم، که داند؟ تا کجایی؟
هوش مصنوعی: هر جا که تو هستی، دیگر هیچ‌کس در آنجا حضور ندارد که من از او بپرسم. پس چه کسی می‌تواند بداند که تا کجا باید بروم؟
تو پیدایی ولیکن جمله پنهان
وگر پنهان نه‌ای، پیدا کجایی؟
هوش مصنوعی: تو در جایی هستی و قابل دیدن هستی، اما دیگران نمی‌توانند تو را ببینند. اگر واقعاً پنهان نیستی، پس چرا در دسترس نیستی؟
ز عشقت عالمی پر شور و غوغاست
چه دانم تا درین غوغا کجایی؟
هوش مصنوعی: از عشق تو، دنیایی پر از هیجان و شلوغی است. نمی‌دانم در این هیاهو تو کجایی؟
فتاد اندر سرم سودای عشقت
شدم سرگشته زین سودا، کجایی؟
هوش مصنوعی: در ذهن من افکاری درباره عشق تو شکل گرفته و من از این افکار سردرگم شده‌ام. حالا بگو، تو کجایی؟
درین وادی خون‌خوار غم تو
بماندم بی کس و تنها، کجایی؟
هوش مصنوعی: در این دشت پرخون و غم، من تنها و بی‌کس مانده‌ام، تو کجایی؟
دل سرگشتهٔ حیران ما را
نشانی ده رهی بنما، کجایی؟
هوش مصنوعی: دل پریشان و گم شدهٔ ما را راهی نشان بده، کجایی و کدام مسیر را باید برویم؟
چو شیدای تو شد مسکین عراقی
نگویی: کاخر، ای شیدا، کجایی؟
هوش مصنوعی: وقتی که عشق تو دل عراقی را پر کرده و او را بی‌نوا کرده، نگو: ای عاشق، چه می‌شوی و کجا هستی؟

خوانش ها

غزل شمارهٔ ۳۰۰ به خوانش فاطمه زندی

حاشیه ها

1393/11/10 10:02
سام

بیت چهارم به این صورت نیز ضبط گردیده است:
چو آنجا که توئی، از جمله پنهان
ز که پرسم، که داند؟ تا کجایی؟

1394/04/17 22:07
کسرا

دکلمه ی این شعر زیبا در برنامه گلهای رنگارنگ شماره 103 با آواز استاد بزرگ بنان...

1394/12/01 23:03
میثم

تصنیفی با این شعر با صدای علیرضا افتخاری در آلبوم "مهمان تو" به زیبایی اجرا شده....حتما گوش کنید

1395/09/26 22:11
جلیل

با سلام وتشکر ازدست اندرکاران . درمصراع دوم ازبیت نهم " نشانی ده ، رهی بنما " صحیح است .