هوش مصنوعی: ای وای، مدت زیادی است که از وصال معشوقم گذشته و من دیگر نمی‌توانم در برابر آن زیبایی تحمل کنم.

هوش مصنوعی: ای دوست، به من بپیوند و مرا نجات بده، چون دیگر نمی‌توانم زیر بار فراق تو تحمل کنم.

هوش مصنوعی: دلم از جدایی تنگ می‌شود و جانم مشتاق وصل و نزدیکی با تو است.

هوش مصنوعی: چقدر خوب است که قبل از مرگ، فرصتی پیش بیاید تا لحظه‌ای با تو باشم و جای خالی دیگران را احساس نکنم.

هوش مصنوعی: دوست غایب من هرگز از من دور نمی‌شود، پس چه باید بگویم درباره‌ی ارتباط خودم با مولایم و احساسی که دارم؟

هوش مصنوعی: ای دل، به دنبال درمان نباش، با درد خود عادت کن، زیرا در حال حاضر به جای وصل، جدایی است.

هوش مصنوعی: اما تو از آنچه بر من گذشته و غم‌های نوشته شده بر دل من، چیزی را به یاد نمی‌آوری ای کسی که درازای شب‌ها را می‌سنجی.

هوش مصنوعی: ای دل، چرا از درد جدایی این‌قدر ناله می‌کنی؟ امید داشته باش که به وصالت برسم.

هوش مصنوعی: مدتی به خاطر وصال معشوق راضی نبودم، اما حالا به خیال او راضی‌ام.

هوش مصنوعی: اگرچه از دیده دور هستی، اما در دل و فکر من همیشه نزدیک و حضور داری.

هوش مصنوعی: مناجات می‌کنم و اشک‌هایم مانند افرادی که تشنه هستند به سوی آب زلال سرازیر می‌شود.

هوش مصنوعی: وقتی به خودت می‌نگری، به یاد داشته باش که او در بند چیزهای غیرممکن و خیالی است.