هوش مصنوعی: ساقی، آن جام شادی را به من نشان داد که مظهر دیدار و وصال او بود.

هوش مصنوعی: در حالتی که سجده‌کنان به سوی چهره‌ی جان‌افزا و دلربای ساقی قرار دارم.

هوش مصنوعی: ساقی هنوز پیاله را نزدیک لب دلنشین خود نگذاشته است.

هوش مصنوعی: نمی‌دانم چه بر سرم می‌آید اگر دوباره چشمان زیبای ساقی مرا مجذوب کند و به تباهی برسم.

هوش مصنوعی: همواره در دل آتش عشق، در سرم آرزوی دیدار ساقی و نازش وجود دارد.

هوش مصنوعی: با چشمانی پر از اشک مانند یک چشمه، جانم را برای ساقی فدای او می‌کنم.

هوش مصنوعی: چشمی که با ساقی آشنا شده، حالا مانند پیاله‌ای است که در خون غرق شده است.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که من در دل خود مشغول شادی و خوشی هستم، به طوری که در فضای زندگی مانند یک مهمانی سرمست به سر می‌برم.

هوش مصنوعی: امیدوارم صدای دلنواز ساقی از میکده به جانم برسد.

هوش مصنوعی: دل من از غم پر است و مانند آیینه‌ای کثیف و زنگ‌زده شده است. ای ساقی، کدام یک از تو درستی و زیبایی را به من می‌دهد تا این غم و کدورت را از دلم بزداید؟

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که تا زمانی که ساقی (نوشیدنی‌ساز یا کسی که شراب می‌نوشاند) مرا از خودم دور کند، این وضعیت به نوعی خواسته و نیاز خود من است. به عبارت دیگر، نشان‌دهنده تمایل به داشتن تجربه‌ای فراتر از خود و تسلیم شدن در مقابل آن احساس می‌باشد.

هوش مصنوعی: باشد که دل عراقی به زیبایی و روشنی مانند جامی که جهانی را نشان می‌دهد، روشن و دل‌انگیز شود.