هوش مصنوعی: در کارم و وضعیت ناگواری که دارم، لطفاً به حال غم‌انگیزم نگاهی بینداز.

هوش مصنوعی: روی سفره‌ای نشسته‌ام که جگرهای دردمند را می‌خورد و به خاطر غم تو گریه می‌کنم. مدت‌ کوتاهی خوش باش، در نهایت نگاهی به من بینداز.

هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساس ناامیدی و رنج شاعر می‌پردازد. شاعر از شرایط سختی که در آن قرار دارد، می‌نالد و از خداوند می‌خواهد تا به او توجه کند و به مشکلاتش رسیدگی کند. او از این که مدت زیادی است با درد و زحمت مواجه است، گله‌مند است و در نهایت درخواست می‌کند که خداوند نگاهی به حال او بیندازد.

هوش مصنوعی: دل مرا به درد آوردی و صبرم را به پایان رساندی. تا کی می‌خواهی این وضعیت ادامه یابد؟ ای عزیز، خواهش می‌کنم یک بار دیگر به من توجه کن.

هوش مصنوعی: بسیاری از افراد جان و دل خود را از دست داده‌اند و با بو و یاد تو دوباره زنده شده‌اند. اما به دل من مرهمی نزن، خواهش می‌کنم فقط نگاهی به من بینداز.

هوش مصنوعی: در زندگی من، که بی‌عشق و دل‌باختگی است، به خاطر آرامش دل خودم، تنها یک لحظه از این دنیا را به من نگاه کن.

هوش مصنوعی: اگرچه عراقی نیست که شایستهٔ دل‌تنگی تو باشد، اما چون دلش با تو آشناست، خواهش می‌کنم نگاهی به او بینداز.