هوش مصنوعی: ای زیبای من، آیا می‌توان از کنار کوی تو گذشت؟ نمی‌توان به خوبی در سراسر عالم نگاه کرد؟ نمی‌توان.

هوش مصنوعی: وقتی که خیالت در دل و چشم من آشنا می‌شود، آیا می‌توانم سلطنت تو را از دل خود بیرون کنم؟ هرگز نمی‌توانم.

هوش مصنوعی: دوستی من با تو سرنوشت الهی بود و آیا می‌توان سرنوشت الهی را عوض کرد؟ نمي‌توان.

هوش مصنوعی: زمانی که چشمم در پنهانی با ابروی تو رازگویی می‌کند، آیا می‌توان به رقیبان این موضوع را اطلاع داد؟ یا اینکه نمی‌توان؟

هوش مصنوعی: وقتی چشم شگفت‌انگیز و خیره‌کننده‌ات با تیر مژگانش به من حمله‌ور می‌شود، آیا می‌توانم جز جانم چیزی را در برابر این تیر تو защищت کنم؟ نه، هرگز.

هوش مصنوعی: من خودم را شناختم و فهمیدم که نمی‌توانم از دام زلف‌های دلگیر تو فرار کنم. آیا می‌توانم از تیر نگاه پرشیفته‌ات دوری کنم؟ نه، نمی‌توانم.

هوش مصنوعی: چشم زیبای تو به قدری جذاب است که باعث می‌شود من به شدت آسیب ببینم. آیا می‌توان از عشق و جذابیت این چشم‌های بی‌گناه دوری کرد؟ تنها توانایی من این است که نتوانم از آن‌ها دور شوم.

هوش مصنوعی: بگو با نگاه شمّاری و بازیگوشی‌اش، من را در چشم همه رسوا کرد: آیا می‌توان سر بزرگترها را به سمر (خوشی) نشاند؟ نه، نمی‌توان.