هوش مصنوعی: ای دوست، بیا نزد ما، چرا که ما با تو هستیم. از ما دور نشو، زیرا ما به تو نزدیکیم و با هم آشنا هستیم.

هوش مصنوعی: آه به ما رویت را نشان بده، تا ما نیز به تو دسترسی پیدا کنیم و در کنار تو باشیم.

هوش مصنوعی: هرچند که شایسته‌ی تو نیستیم، اما چه کنیم؟ گرفتار عشق تو شده‌ایم.

هوش مصنوعی: چرا از تو دوریم، در حالی که بدون تو حتی یک لحظه هم زنده نمی‌مانیم؟

هوش مصنوعی: چرا ما بی‌دلیل مجذوب تو هستیم در حالی که تصویر زیبایی از تو ندیدیم؟

هوش مصنوعی: افرادی که هرگز زیبایی تو را ندیده‌اند و به خاطر آن حسرت کشیده و جان باخته‌اند، ما هستیم.

هوش مصنوعی: ما اکنون در حالتی هستیم که تنها نیمی از وجود خود را داریم، پس از ما خلاصه‌ای از وجودمان را بپذیر، چرا که حال و روزی نداریم.

هوش مصنوعی: هر چه از تو دور می‌شویم، حالمان بدتر می‌شود و همیشه در سختی و مشکلات به سر می‌بریم.

هوش مصنوعی: تو برای ما بسیار شایسته و مناسب هستی، هرچند که ما نتوانیم به خوبی تو را بشناسیم و درک کنیم.

هوش مصنوعی: هر آنچه که شایسته‌ی توست، به جای ما انجام بده، نه آنچه که ما به آن سزاواریم.

هوش مصنوعی: ما از تو هستیم، هر چه که هستیم؛ چه در رفاه و شکوه باشیم و چه در فقر و نیاز.

هوش مصنوعی: به خاطر عشق روی تو، هر بار شعر تازه‌ای می‌سراییم.