هوش مصنوعی: تا کی باید درد و رنج دوری تو را تحمل کنیم؟ امیدی هست که دوباره تو را ببینیم.

هوش مصنوعی: اگر دل خود را به تو بدهیم و از بوی موهای تو بهره‌مند شویم، جان خود را فدای تو خواهیم کرد، اگر آن چهره زیبا را ببینیم.

هوش مصنوعی: زیبایی تو را که دیگران هر لحظه تماشا می‌کنند، اگر تو یک لحظه ما را هم ببینی، چه اتفاقی خواهد افتاد؟

هوش مصنوعی: ما که به خاطر دوری‌ات به سختی افتاده‌ایم، از جدایی تو بگو تا ببینیم چه سختی‌هایی را باید تحمل کنیم؟

هوش مصنوعی: دل من به خاطر غم تو دچار زنگار شده است و این که بخواهیم زیبایی تو را در آن ببینیم، غیرممکن است.

هوش مصنوعی: دل ما گم شده و ما به در خانه تو آمده‌ایم تا شاید بتوانیم آن دل گم‌شده‌مان را پیدا کنیم.

هوش مصنوعی: اگر دلی پیدا کنیم، در کنار خیابان تو خواهیم یافت، و اگر چهره‌ای را ببینیم، در دل بینای خود آن را احساس خواهیم کرد.

هوش مصنوعی: بر روی خود را نشان بده، زیرا امروز نتوانستیم روی تو را ببینیم. افسوس که ممکن است فردا درد و غم‌های بسیاری را تجربه کنیم!

هوش مصنوعی: چهره زیبای تو، ای دوست، آنقدر برای من دلنشین است که تا زمانی که عراقی زنده است، نمی‌توانم آن را نادیده بگیرم.