هوش مصنوعی: اگر از نور تو چراغی روشن کنیم، آتش آن را به خرمن خود می‌زنیم و از آن می‌سوزیم.

هوش مصنوعی: در اشتیاق تو چنان آتشی در دل دارم که دود آن به آسمان می‌رسد. این شعله‌ای است که از درون خود روشن می‌کنم.

هوش مصنوعی: خورشید زیبایی‌ات بر ما می‌تابد، چون بدون حضور تو روزهای ما تیره و تار است.

هوش مصنوعی: ما می‌خواهیم تا زیبایی چهره‌ات را ببینیم، به همین خاطر از دو جهان، دو چشم خود را می‌دوزیم.

هوش مصنوعی: با جان و دل خود را فدای عشق تو می‌کنیم، اما چه چیزی از عشق تو به دست خواهیم آورد؟

هوش مصنوعی: مانند کودکان، نزد تو بیاموزیم که عشق را همانند الفبا یاد بگیریم.

هوش مصنوعی: اگر در غم عشق سر ما رفت، ای عراقی، برو دنبال کار خود، چون ما حال خوبی داریم.