هوش مصنوعی: هرچند که از دنیای خویش چیزی به دست نیاورده‌ایم، اما از زندگی خود دست نمی‌کشیم و به آن ادامه می‌دهیم.

هوش مصنوعی: از آنجایی که تلاشی برای رسیدن به هدف و آرزوهای ما وجود دارد، دنیا را همه چیزهایی کوچک و ناچیز می‌دانیم.

هوش مصنوعی: ما به دنیاهای گوناگون چه کار داریم؟ ما فقط عاشق یک معشوق هستیم.

هوش مصنوعی: چه زمانی به شکار این دنیا خواهیم رفت؟ در حالی که ما خود در دام گیسوان معشوق گرفتاریم.

هوش مصنوعی: در قلب همه، محبت او را می‌نویسیم و بر روح همه، عشق او را نقاشی می‌کنیم.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که همه چیز در وجود خود فرد نهفته است. ما با وجود ضعف‌ها و محدودیت‌هایمان، همیشه در تلاشیم و ارزشمند هستیم، حتی اگر به نظر بیاید که پایین‌تر از دیگران هستیم. در واقع، ارزش و توانایی‌ ما فراتر از ظواهر و مشکلات است.

هوش مصنوعی: ما خود از زیبایی یار شرمنده‌ایم، با وجود اینکه از عشق به شدت دلسوز و گریانیم.

هوش مصنوعی: ما به خاطر اعمال خود خجالت‌زده و ناامیدیم و از کلماتی که بر زبان آورده‌ایم شرمنده‌ایم.

هوش مصنوعی: چگونه می‌توانیم او را ببینیم؟ چگونه می‌توانیم به وصالش امیدوار باشیم؟

هوش مصنوعی: ما به ارزش و مقام او دسترسی نداریم، اما با وجود این، هنوز هم امیدواریم.

هوش مصنوعی: ای دوست، ما تنها به خاطر علاقه‌مان به تو، گناهکاریم که تو را از دل و دیده‌مان دوست داریم.

هوش مصنوعی: پس بیا و به بیرون نگاهی بینداز تا ببینی چگونه از زندگی وداع می‌گوییم.

هوش مصنوعی: مدت زیادی است که ما در انتظار بوی خوش دیدن زیبایی تو هستیم.

هوش مصنوعی: به یک سوی عراقی نگاه کن و ببین چگونه می‌توان جان را فدای آن کرد.