هوش مصنوعی: باز مرا در غمت، واقعه‌ای است که در دل زارم به وجود آمده. نگاهی به حالتم بینداز تا ببینی در چه حالتی گرفتار شده‌ام و چه مقدار حیرت و سردرگمی دارم.

هوش مصنوعی: دلی که از درد و رنج خسته شده، تنهایی و غم را تحمل می‌کند و هنوز هم به خاطر عشق و یاد تو به جمع کردن خاطرات و احساساتش ادامه می‌دهد.

هوش مصنوعی: وقتی دل من به تنگی می‌آید، نمی‌توانم برای یک لحظه هم شاد باشم. غم و اندوه به سراغم می‌آید و برای من غم ارزان‌تر و نزدیک‌تر از شادی است.

هوش مصنوعی: وقتی که موهای تو دلم را به هم ریخت، هیچ نگویی به او که این چه بی‌نظمی و آشفتگی دارد؟

هوش مصنوعی: از دل من خون رفته و بر جانم تاثیری نمانده است. غم تو به قدری است که اشک‌های من مانند مروارید می‌ریزد.

هوش مصنوعی: ای کاش می‌دانستم چرا در سرنوشت من همیشه ناامیدی و بی‌نظمی وجود دارد. واقعاً این وضعیت پریشانی و تزلزل چیست که دچارش شده‌ام؟

هوش مصنوعی: رفت که تو باعث سامان‌دهی و نظم کارهایم بودی، افسوس! حالا نوبت کار من در شرایطی آشفته و بی‌نظمی قرار دارد.

هوش مصنوعی: صبح وصالم در پس کوه فراق باقی مانده و روز امیدم مانند شب تاریک و ظلمانی است.

هوش مصنوعی: وقتی وصال تو مانند پادشاهی است، پس چطور ممکن است یک گدا به آن دست یابد؟ این که من به دنبال وصال تو هستم، نشانه‌ای از نادانی من است.

هوش مصنوعی: برخیز ای دل، به دنبال وصال برو و از عراقی‌ها بپرهیز، چرا که آنها را به عنوان دوستان قبول نکن، زیرا که آنها دشمنانی در لباس دوست هستند.