هوش مصنوعی: عزیزم، بدون تو زندگی برایم بی‌معناست. نه به حقیقتی باور دارم و نه به اندوهی.

هوش مصنوعی: به خاطر خیال تو هست که جانم را می‌دهم وگرنه من از دوری تو قادر به تحمل نیستم.

هوش مصنوعی: تو به من گفتی که روز وصال نزدیک است، اما من امیدی به زندگی طولانی ندارم.

هوش مصنوعی: دل من به زلف تو وابسته است، وگرنه هیچ آرزوی بی‌پایانی در سر ندارم.

هوش مصنوعی: در دل من جز خیالت جایی ندارد، بخر یوسف، چون من هیچ امیدی به رهایی ندارم.

هوش مصنوعی: غم تو هر لحظه از من زندگی می‌گیرد. چه انصاف است که من این‌قدر ظرفیت ندارم؟

هوش مصنوعی: خیالت با من در شب گذشته سخن می‌گفت و می‌گفت که این غم و درد تو هرگز درمانی ندارد.

هوش مصنوعی: لب شیرین تو می‌گوید: از من بپرس که من با تو صحبت کنم، زیرا من هیچ چیزی ندارم که بخوام بگم.

هوش مصنوعی: اگر محبت و توجه تو شامل حال من باشد، من این‌چنین حیرت‌زده و سردرگم نخواهم بود.