هوش مصنوعی: ای ساقی، اگر نمی‌توانی شراب به من بدهی، لااقل بجای آب، خونم را به من بده.

هوش مصنوعی: دل من به شدت رنج می‌کشد و حال من خوب نیست، تا کی می‌خواهی بگذاری که این درد عمیق من بیشتر شود؟

هوش مصنوعی: دردی به من نده، چون خودم به خاطر دوری تو در حال و روز بدی هستم.

هوش مصنوعی: نور عشق و احساساتم را به من ببخش تا بتوانم به روشنی از دنیا فراتر بروم و بر دل خود بتابم.

هوش مصنوعی: وقتی در کیف من پولی برای خرید شراب عالی وجود ندارد، می‌دانم که تو هم چیزی به من نخواهی داد.

هوش مصنوعی: من مانند خاک به وجود تو وابسته‌ام، لطفاً با یک جرعه شراب مرا به یاد بیاور.

هوش مصنوعی: بده شراب، شاید یک بار از این دنیای مادی رهایی یابم.