غزل شمارهٔ ۱۳۹
تماشا میکند هر دم دلم در باغ رخسارش
به کام دل همی نوشد می لعل شکر بارش
دلی دارم، مسلمانان، چو زلف یار سودایی
همه در بند آن باشد که گردد گرد رخسارش
چه خوش باشد دل آن لحظ که در باغ جمال او
گهی گل چیند از رویش، گهی شکر ز گفتارش
گهی در پای او غلتان چو زلف بیقرار او
گهاز خال لبش سرمست همچون چشم خونخوارش
از آن خوشتر تماشایی تواند بود در عالم
که بیند دیدهٔ عاشق به خلوت روی دلدارش؟
چنان سرمست شد جانم ز جام عشق جانانم
که تا روز قیامت هم نخواهی یافت هشیارش
بهار و باغ و گلزار عراقی روی جانان است
ز صد خلد برین خوشتر بهار و باغ و گلزارش
اطلاعات
وزن: مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن مفاعیلن (هزج مثمن سالم)
قالب شعری: غزل
منبع اولیه: ویکیدرج
* با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
برگردان به زبان ساده
تماشا میکند هر دم دلم در باغ رخسارش
به کام دل همی نوشد می لعل شکر بارش
هوش مصنوعی: هر لحظه دلم در تماشای چهرهاش است و به خاطر این زیبایی، هر نوع لذتی را میچشم و از شیرینیاش بهرهمند میشوم.
دلی دارم، مسلمانان، چو زلف یار سودایی
همه در بند آن باشد که گردد گرد رخسارش
هوش مصنوعی: دل من همچون زلف معشوق، گرفتار زیبایی اوست و همه احساسات و آرزوهایم در انتظار آن است که چهرهاش را ببینم.
چه خوش باشد دل آن لحظ که در باغ جمال او
گهی گل چیند از رویش، گهی شکر ز گفتارش
هوش مصنوعی: لحظهای که دل آدمی در زیبایی او خوشحال باشد، بسیار دلانگیز است؛ زمانی که از چهرهاش گل بچیند و گاهی هم از لطافت گفتارش شکر بچشد.
گهی در پای او غلتان چو زلف بیقرار او
گهاز خال لبش سرمست همچون چشم خونخوارش
هوش مصنوعی: گاهی به پای او به سبکی و ناز میافتم، مانند زلفی که قرار ندارد. و گاهی از لبه لبش سرمست میشوم، مثل چشمهایش که درنده و خونریزند.
از آن خوشتر تماشایی تواند بود در عالم
که بیند دیدهٔ عاشق به خلوت روی دلدارش؟
هوش مصنوعی: چه چیزی میتواند در این دنیا زیباتر از آن باشد که چشم عاشق به چهره محبوبش در تنهایی نگاه کند؟
چنان سرمست شد جانم ز جام عشق جانانم
که تا روز قیامت هم نخواهی یافت هشیارش
هوش مصنوعی: چنان غرق در شادی و عشق محبوبم شدم که تا همیشه و تا قیامت هم کسی را نخواهی دید که به این اندازه حوشیار و سرمست باشد.
بهار و باغ و گلزار عراقی روی جانان است
ز صد خلد برین خوشتر بهار و باغ و گلزارش
هوش مصنوعی: بهار و باغ و گلزار زیبای عراقی، به مانند روی محبوب است و از آن خوشتر در این دنیا هیچ بهاری و باغ و گلی وجود ندارد.

عراقی