هوش مصنوعی: غم و اندوهی عمیق من را در بر گرفته است. ای دوست، لطفاً به کمکم بیا و دستم را بگیر. من دردی را که احساس می‌کنم شایسته‌ام، پس مرا تنها نگذار و به حمایت خود ادامه بده.

هوش مصنوعی: دل من پر از غم و درد بود، اما حالا دیگر نمی‌توانم آن را نگه‌دارم. وقتی که همه چیز از کنترل من خارج شد، ای دوست، خواهش می‌کنم کمکم کن و دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: از زمانی که از وصال تو جدا شدم، همواره در درد و رنج بودم. از لحظه‌ای که از تو دور شدم، بیمار شده‌ام؛ لطفاً به کمک من بیای.

هوش مصنوعی: اکنون به حال من نگاه کن: من به شدت نیازمند و درمانده شده‌ام، مرا تنها نگذار و خودت نیز نرو، در این زمان سختی به من کمک کن.

هوش مصنوعی: دل من از فراق تو به شدت رنج می‌برد و توان ادامه‌ی دوری را ندارم. ای جان، لطفاً کمکم کن و دستم را بگیر تا این درد را تحمل کنم.

هوش مصنوعی: من همیشه در اطراف کوی تو بسته به عطر تو می‌چرخم، اما هیچ‌گاه رنگ صورت تو را ندیده‌ام. به همین دلیل حالتی ناخوش دارم، لطفاً دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: وقتی که حلقه را در گوش من کردی، مرا رها نکن و فراموشم نکن عزیزم. به یاد من باش و دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: آه و ناله‌های من را شنیدی، اما کمکی نکردی. حالا که به زمینی افتاده‌ام، خواهش می‌کنم مرا بگیر و دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: در این دنیا یاری برایم نمی‌یابم و تنها غم و اندوه را می‌بینم. هیچ دلگرمی ندارم و فقط تویی که می‌توانی دلم را شاد کنی، لطفاً دستم را بگیر.

هوش مصنوعی: عراقی، اگر خوشحالی و شاد نیستی، به دام غم گرفتار شده‌ای، پس هر روز به درگاه او فریاد بزن و از او بخواه که به کمک تو بیاید و دستت را بگیرد.