هوش مصنوعی: من در درگاه تو به حالت خوار و حقیر افتاده‌ام، از روی مهربانی‌ات، کسی که به زمین افتاده است را یاری کن.

هوش مصنوعی: من در رنج و زحمت هستم، بر من که نیازمندم نظر کن تا شاید درد دلم برطرف شود.

هوش مصنوعی: دل من از تو دور نمی‌شود، چون چگونه می‌تواند جسم از روح جدا شود؟

هوش مصنوعی: مادری مهربان و دلسوز مرا در آغوش گرفت و به جای مادرم، انواع محبت و نوازش را به من عطا کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که نتوانم بوی محبت تو را احساس کنم، بی‌وقفه از دل و جانم ناله‌ای بلند برمی‌خیزد.

هوش مصنوعی: دل که به وصالت عادت کرده بود، حالا در دوران جدایی و هجرت، گرفتار و اسیر مانده است.

هوش مصنوعی: دوباره هجرت به جانم حمله‌ور شده است، گویی که یک بار دیگر جانم را از من می‌گیرد.