هوش مصنوعی: ای پسر، جان و محبت از لطف و نیک‌خواهی تو بیشتر از جان خودم ارزش دارد.

هوش مصنوعی: دل‌های همه به سمت تو متمایل است، زیرا تو جوانی هستی با دل شیرین و خوش‌سیمای.

هوش مصنوعی: هر بار که با چشمانت به من نگاه می‌کنی، مانند آب زلالی هستی که در دل آرامش و صفا می‌جوشد، ای پسر.

هوش مصنوعی: اگرچه از شراب جمال محبوب مستی و سرخوشی به تو دست داده است، اما ای پسر، نباید با رفقای دیگر در این مستی و شادمانی غرق شوی.

هوش مصنوعی: اگرچه قولی که می‌دهی ممکن است درست نباشد، اما هیچ دلیلی برای توجیه بهانه‌ت نمی‌بینی، پس به خودت قول بده که در این زمینه قانع نشوی.

هوش مصنوعی: به لب خود بوسه بزن و سپس لذت زندگی را تجربه کن، پسر.

هوش مصنوعی: از آنMoment که به خاک درگاه تو افتادم، تنها یک جرعه از جام خودت را بر من بریز، ای پسر.

هوش مصنوعی: هیچ کس مانند تو لطیف و نازک‌دل نیست و به همین دلیل مطمئنم که تو انسانی با روح و جان هستی، ای پسر.

هوش مصنوعی: گوش‌های دل‌نشین و ارزشمند، در حضور تو که از گفتارت مانند قطرات باران می‌چکد، به شنیدن کلمات تو مشغولند، ای پسر.

هوش مصنوعی: در دل و چشمانم، زیبایی و مهربانی تو به صورت روشن و پنهان نمایان است، ای پسر.

هوش مصنوعی: دنیا بدون لبخند تو برای هیچ‌کس معنایی ندارد، ای پسر!