هوش مصنوعی: من هیچ چیز برایم مهم‌تر از آن نیست که دل بی‌غم داشته باشم، حتی اگر تمام تنم بیمار باشد. در واقع، دل شاد و خرم، از هر بیماری جسمی برایم باارزش‌تر است.

هوش مصنوعی: نکند کسی دلدار و محبت‌کننده‌ای را پیدا کند، زیرا من در رنج و اندوه هستم. کسی غمخوار را نخواهد دید، چرا که غمخوار واقعی‌تر از من وجود ندارد.

هوش مصنوعی: دل کسی که از معشوقش هیچ بویی نمی‌گیرد، خود را به باد فنا می‌سپارد؛ چنین دلی که در دوری معشوق گرفتار و آزار دیده است، در واقع سزاوارتر است.

هوش مصنوعی: من به وصال او نمی‌رسم و در این حال که از او دورم، به شادی زندگی می‌کنم. اما چون خود را لایق نمی‌بینم، بهتر است تا او را بپرسم و درباره‌اش نگرانی بیشتری داشته باشم.

هوش مصنوعی: اگر درد او را درمانی باشد، من ترجیح می‌دهم که بدن ناتوانم در زخم او مرهمی پیدا کند، زیرا دلم از ابتدا بیشتر رنج می‌برد.

هوش مصنوعی: اگر روزی که از عشق او به من تنها رنج و غم برسد، در هر حال باز هم درد و غم بیشتر از آن برای من پسندیده‌تر است.

هوش مصنوعی: ای دل، همچون عاشق معشوق، برای او به درد و رنج دچار شده‌ای، پس همواره ناله و زاری کن، زیرا عاشق زار باید اولویت داشته باشد.

هوش مصنوعی: هر چیزی که آرزوش رو داری، از درگاه او بخواه، چه از هر درگاهی که ممکن است. زیرا کسی که در جستجوی معشوق واقعی است، باید به او روی آورد.

هوش مصنوعی: عراقی در اینجا می‌گوید که وقتی به زیبایی یار خود نگاه می‌کند، مثل این است که بر روی چهره یار خود زیبایی بیشتری را مشاهده می‌کند. به عبارت دیگر، برای او زیبایی یار از هر چیز دیگری مهم‌تر است.