هوش مصنوعی: وقتی چشمان زیبا و ناز تو به روش خاصی به من نگاه می‌کنند، بسیاری از اوقات این نگاه می‌تواند قلب مرا از غم و اندوه پر کند و به شدت تحت تأثیر قرار دهد.

هوش مصنوعی: مرا نکُش، چون وقتی من نباشم، زیبایی تو به چه کسی می‌تواند ناز کند و نیاز تو از من برآید؟

هوش مصنوعی: به من اجازه نده که با دست‌های پر زلفت به دام بیفتam؛ هرچند که ممکن است مانند خودم زود به موقعیت بالایی برسم.

هوش مصنوعی: من هم مثل دیگران به چشم تو نیاز دارم، به من توجهی کن چون کسانی که می‌توانند ببینند، به مردم نگاه می‌کنند.

هوش مصنوعی: محمود چگونه می‌تواند ایاز را دوست نداشته باشد؟ که او با نگاهی دلنشین به چشمان ایاز می‌نگرد.

هوش مصنوعی: از ظلم و ستم تو فرار می‌کنم و به عشق پناه می‌برم، زیرا عشق می‌تواند مرا از غم و اندوه تو بی‌نیاز سازد.

هوش مصنوعی: نیاز و زیبایی من و تو باعث شد که در یک لحظه، عشق واقعی به گونه‌ای عمیق و شگرف ظاهر شود، همان‌طور که وقتی دهان یک نهنگ باز می‌شود.

هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که با وجود اینکه این داستان علنی شده و از راز خارج شده است، زمانه و شرایط به گونه‌ای هستند که هنوز هم برای عاشقان زمین تا آسمان امکان ایجاد و شکل‌گیری داستان‌ها و ماجراهای جدید وجود دارد. عاشقان همچنان می‌توانند در تاروپود عشق خود پیچیدگی‌ها و زیبایی‌های تازه‌ای را ببینند.

هوش مصنوعی: عراقی در حالی که با اشک‌هایش وضو می‌گیرد، وقتی قامت تو را می‌بیند، آنگاه نماز می‌خواند.