هوش مصنوعی: خوش خبری از بازگشت خوشبختی که به سرزمین مقام و مرتبه آمده، در سایه حمایت الهی.

هوش مصنوعی: در آسمان، سایه‌ای گسترده شده و در سراسر دنیا، عدالت برقرار است؛ به طوری که هم زمین در زیر فرمان اوست و هم آسمان تحت سلطه‌اش قرار دارد.

هوش مصنوعی: آصف به عنوان وزیر جمشید، یک پادشاه نیکو و فاضل بود که در ملک خود عدالت و انصاف را برقرار کرد.

هوش مصنوعی: دست کسی که سلاح و قلم دارد، قلبی است که با تیغ و نوشتار خود، به پادشاهی شکوه می‌بخشد و به وزارت و قدرت، پناه می‌دهد.

هوش مصنوعی: شمس دین و ملک دستوری، کسی است که مراقب او در هر حال است. در درون آب، اجزای خاکی را مشاهده کن، به این معنا که همه چیز تحت نظارت و حفاظت اوست.

هوش مصنوعی: اگر کسی به یاد گذشته باشد، روز و شب به سمت او بازمی‌گردند و سال و ماه در اختیار او قرار می‌گیرند.

هوش مصنوعی: اگر نبود عنصر او، روح آدم را از چه ماده‌ای می‌ساختند، آیا می‌توانستی ببینی که چگونه آدم عصا را به زمین می‌کوبید و آن‌گاه برگزیده شد؟

هوش مصنوعی: اگر او را به مقام و عظمت رساندی، نباید فراموش کنی که اگر او را از میان بزرگان دنیا سر افراز کردی، به او جاه و منزلت ندهی.

هوش مصنوعی: ای خداوندی که عدالت تو به قدری قوی است که به سادگی می‌تواند ناعدالتی‌ها را از میان بردارد، حتی مثل مغناطیسی که می‌تواند آهن را جذب کند، تو هم قادر هستی که مشکلات و ناتوانی‌های انسان‌ها را حل کنی.

هوش مصنوعی: عقل نخستین هدفش را در گستردگی و تنوع موجودات جستجو می‌کند؛ از ویژگی‌های جوهر و هستی تا زمان و مکان.

هوش مصنوعی: نور وجود تو به قدری قوی است که اگر سایه‌ای بر آب بیفتد، در هر محلی که چاهی وجود داشته باشد، نور خورشید از آن چاه به بیرون خواهد آمد.

هوش مصنوعی: اگر تو در برابر قدرت و عظمت خود سر تسلیم فرود آوری، همه چیز در این جهان تحت تأثیر تو قرار می‌گیرد و به دور تو می‌چرخد، حتی ستاره‌ها و آسمان‌ها.

هوش مصنوعی: اگر از لطافت تو، شبنم بر روی خاک بنشیند، تا روز قیامت مرواریدهایی چون گیاه از زمین جوانه خواهد زد.

هوش مصنوعی: اگر وزش بادهای سوزان و خشم تو به آسمان برسد، آب و نور مهر و ماه نیز از شدت این خشم تیره و تار می‌شود.

هوش مصنوعی: قدرت و عظمت تو از هر چیزی در این جهان بیشتر است، ای شایسته که بر تخت این سلطنت نشسته‌ای.

هوش مصنوعی: یک سال است که در خاک کرمان به خاطر انتقام جویی سرنوشت، خاطرم از پاکی و بی‌گناهی ویران شده است.

هوش مصنوعی: اگر از دیوان عشق تو فقط یک نگاه بیندازم، ستاره‌ها و دیگر آسمان‌ها در نوشته‌ام به آن می‌نگرند.

هوش مصنوعی: شعله‌های فکر و اندیشه‌ام از آب شعرهایم زبانه می‌کشد، این ادعا و فخر نیست، بلکه من خود گواه بر این حقیقت هستم.

هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر اشاره می‌کند که کسی به او چند بیت از یک شعر را خوانده است که در آن از دوستی و محبت سخن گفته شده، اما به دور از تمجید و ستایش از شاه بوده است. این بیان نشان‌دهنده احساساتی در مورد دوستی و فاصله گرفتن از تعریف و تمجید رسمی است.

هوش مصنوعی: اگرچه من در مرتبه پایین‌تری قرار دارم، اما اگر کسی به وجود من بر روی دنیا افتخار کند، دلیلش فقط خوش‌بیانی و زیباگویی من است.

هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به مقایسه ارزش‌ها و چیزهای با ارزش می‌پردازد. او می‌پرسد که چطور می‌توان گنج و جواهر را با خاک معمولی مقایسه کرد و همچنین چرا باید آب حیاتی را برابر با خاک بی‌ارزش قرار داد. این بیان نشان‌دهنده تفاوت‌های آشکار بین ارزش‌های واقعی و بی‌ارزشی‌های ظاهری است.

هوش مصنوعی: شکر خدا را که من به واسطه او و کلماتی که به کار می‌برم، از سختی‌ها و مشکلات زندگی رهایی یافتم و هر نوع درد و رنجی را پشت سر گذاشته‌ام.

هوش مصنوعی: تا زمانی که روشنایی و تاریکی به روز و شب نیاز دارند، روز و شب در عمر تو مانند مکانی برای آرامش خواهند بود.

هوش مصنوعی: اگر تو با نیت نیکو و اندیشه‌ی خوب به دنبال موفقیت باشی، همانند صبحی روشن و پرنور خواهی بود. اما اگر دشمن تو به بدخواهی و نیت پلید در بیفتد، سرانجام او در دل تاریکی و بدبختی غرق خواهد شد.

هوش مصنوعی: سرنوشت تو نیکوست و آسمان تو تابع و بخت تو در خدمت است. کارهایی که دوستشان داری قوی و حال بد خواهان تو تاریک است.

هوش مصنوعی: در کنار دشمن تو، دل از آسیب‌ها و مشکلات رنجیده است و ستاره‌ها و عناصر آسمانی را در سرنوشت تو تأثیرگذار می‌دانند.