هوش مصنوعی: ای خداوند زمانه، ای بزرگ‌مقام! چه نیکوست که درگاه تو در آسمان‌ها پیروزی و برکت دارد.

هوش مصنوعی: تو کسی هستی که به خاطر عظمت و مقام بلند خود، ستاره‌ها و آسمان‌ها در کنار تو قرار دارند و به جلال و شکوه تو احترام می‌گذارند.

هوش مصنوعی: سرم را از خط تو بلند کردم، همان‌طور که محبت و عشق مرا به سمت تو کشانده است. حالا که از زیبایی و ناز تو دور افتاده‌ام، با دل شکست و غمگین به سراغم می‌آید.

هوش مصنوعی: زمانه مانند روزی است که هدفش حرکت آسمان است، و تقدیر تو را با اراده خودت در سرنوشتت رقم زده است.

هوش مصنوعی: تعجبی ندارد اگر آسمان به رنگ لاجوردی درآید، چون خواسته و اراده تو، همچون نگین، همه چیز را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: بر مسند تو، احترام به دین و حکومت بر ما واجب است؛ چرا که سعادت و خوشبختی در دورانی که به دور تو می‌گردد، وابسته به دین و حکومت است.

هوش مصنوعی: اگر چنبرهٔ فرمان تو را دور کند، مانند ریسمانی که سیاست تو را به زمین می‌کشاند، او را به زیر خواهد آورد.

هوش مصنوعی: موج‌های درون من از دریا به کنار دریا می‌رسد، وقتی که دامن ستایش تو پر از خوشه‌های ارزشمند شود.

هوش مصنوعی: وقتی که عقل من به این خواسته من توجه کرد، متوجه شد که در مسیر من، مانند چشمی که به وقایع آینده نگاه می‌کند، چه چیزهایی وجود دارد.

هوش مصنوعی: گفت که هیچ‌گاه از حمایت و کمک بزرگان دست برندار، چون آن‌ها هستند که به علم و هنر اهمیت می‌دهند و به ما قدرت و ثبات می‌بخشند.

هوش مصنوعی: همیشه تا وقتی که زمین وجود نداشته باشد، نظم جهان هم وجود نخواهد داشت و تا زمانی که مکان وجود نداشته باشد، آرامش نیز برقرار نخواهد بود.

هوش مصنوعی: برای تو و نسل تو در زمان و مکان، خداوند بزرگ پشتیبان و یاری‌دهنده باشد.