هوش مصنوعی: در اینجا گفته شده که هر چیزی که می‌خواهی و به آن نیاز داری، به سرعت در دسترس تو قرار می‌گیرد. همه چیزهایی که ارزشمند و مهم هستند، از جمله ثروت، شهر، بدن و جان تو، متعلق به تو و تحت فرمان تو هستند.

هوش مصنوعی: ابراهیم جنگی در موصل در حال نبرد است و سپاه او دور وجود دارد، در حالی که مختار بدون یاری و کمک است.

هوش مصنوعی: همه افراد کوفه به دشمنی با او هستند، تو خود بگو چگونه ممکن است در چنین وضعیتی این زمردی به دست بیاید؟

هوش مصنوعی: بیایید آرزوی خود را محقق شده ببینیم، تا چهره بخت خوش را در پشت پرده تماشا کنیم.

هوش مصنوعی: فرستاده او را برد و مصعب نیز به محض اینکه نامه را خواند، به سمت شهر لشکر حرکت کرد.

هوش مصنوعی: کوفیان به سرعت مسیر را برای حرکت نیروها باز کردند و دروازه را به روی آن سپاه گشودند.

هوش مصنوعی: صدای طبل از کوفه به آسمان رسید و گردونه‌ی آسمان، سخت‌تر از خورشید، از حرکت ایستاد.

هوش مصنوعی: تمام شهر مملو از پرچم‌ها و نیزه‌ها شده است و سواران جنگی در کنار یکدیگر آماده نبرد هستند.

هوش مصنوعی: صدای نعره‌ی گاو آسمان را به شدت و یک دفعه پاره کرد.

هوش مصنوعی: از هر طرف شعله‌ای روشن است و صدای بوق اتومبیل‌ها و ترافیک، شهر را پر از همهمه کرده است.

هوش مصنوعی: سپهبد با شنیدن آن سر و صدا متوجه شد که چه چیزی بر سر کورا آمده است.

هوش مصنوعی: به حقیقت خبری از سروش به او رسید که کاخ و منزلت تو به زودی خالی خواهد شد.

هوش مصنوعی: به دنبال بنده‌گی، جایی را انتخاب کن که تو را به سفر راهنمایی کند و توشه‌ات را آماده کند.

هوش مصنوعی: در گوشه‌ای نشسته و به شدت گریه کرده، اشک‌هایش را به چهره می‌مالد.

هوش مصنوعی: دستش را بلند کرد و خدا را صدا زد، ستایش و نیایش کرد.

هوش مصنوعی: ای کسی که از اندیشه‌ها و قیاس‌های ما برتری، بنده‌گان تو همواره شکر و سپاس تو را به جا می‌آورند.

هوش مصنوعی: تو به من جایگاهی ارزشمند دادی و من را از زمین به آسمان بردی.

هوش مصنوعی: در کوفه یک کسی بود که مقام و رتبه‌اش از تو بالاتر بود و در بین افرادی که گردن‌کش و قدرتمند بودند، او از همه برتر بود.

هوش مصنوعی: تو به من این همه نعمت و امکانات عطا کردی و من از دست تو بهره‌مند شدم و در هر کاری که خواستم به کمک تو دسترسی داشتم.

هوش مصنوعی: تو با نیکی به من نامی داده‌ای و با این کار به من قدرتی داده‌ای که بتوانم در برابر دشمنان بایستم.

هوش مصنوعی: تو باعث شدی که این‌گونه با دست و دلم خراب باشم، که هر چیز بدی را که به من بدهی، زیر دستم قرار می‌گیرد.

هوش مصنوعی: پس از جنگ با دشمنان امام، تنها چیزی که برای من باقی مانده، امید به شهادت است.

هوش مصنوعی: اکنون می‌خواهم به آن شاه شهیدی که دل‌ها را از خود سیراب می‌کند و نوه پیامبر عزیز✨ بپیوندم.

هوش مصنوعی: در باغ بهشت، روحت را با خوشحالی سرشار کن، به یاد علی (ع)، فاطمه (س)، حسین (ع) و حسن (ع) بیفکن.

هوش مصنوعی: ببخشایید تمام تاریکی‌ها و نادانی‌های من، زیرا آن‌ها همگی ناشی از جهل و نادانی خودم هستند.

هوش مصنوعی: من غلام و پیرو خاندان حیدر هستم و از خانواده پیامبر حمایت می‌کنم.

هوش مصنوعی: ای فرمانروا و از نسل بزرگ، گناهانم را در روز حساب ببخش.

هوش مصنوعی: در آن شب، شخصی تنها و بی‌همتا با خداوند سخن می‌گفت و از دردها و غصه‌هایش شکایت می‌کرد.

هوش مصنوعی: چه بگویم از حال مختار که وقتی گریه می‌کرد، اشک نمی‌ریخت، بلکه خون از چشمانش جاری بود.

هوش مصنوعی: سپیده‌دم بعد از ناتوانی و دعا، به دنبال سلام و تشکر و نماز می‌آید.

هوش مصنوعی: دل او شنونده‌ای است که پیامی از سوی امام حسین علیه‌السلام از کربلا با صدای بلند به او رسید و او این پیام را دریافت کرد.

هوش مصنوعی: در بهشت، ای قهرمان جنگ، منتظر تو هستم و دو چشمانم به دنبال تو است.

هوش مصنوعی: میان من و تو، تنها همین جان وجود دارد؛ اگر خواهان جانان هستی، جانت را به من بده.

هوش مصنوعی: بعد از آنکه در جدال با کسی که برتر است جانم را از دست دادم، حالا وقت آن است که در راه من جان فشانی کنم.

هوش مصنوعی: مختار، که فرمانده‌ای پیروزمند و موفق است، همچون روز، کشور را روشن و شاداب می‌کند. او دشمنان را به شدت مجازات می‌کند و آنها را در آتش خشم خود می‌سوزاند.

هوش مصنوعی: در اینجا بیان می‌شود که شخصی از یک ندا یا آواز خوشایند و خوشبختی شنیده است که باعث شده روح، قلب، صبر و عقلش را به او بدهد.

هوش مصنوعی: آن شخص با خضوع و احترام به درگاه خدا سر بر خاک گذاشت و گفت که اکنون آرزوهایش به تحقق پیوسته است.