هوش مصنوعی: با شمشیر خشم که به سمت دشمن گرفته‌ام، او در حال جان‌باختن است و مرکبش را به هم می‌زند.

هوش مصنوعی: با شجاعت در میدان نبرد پیش رفتی و زیر پای تو، اسبی بزرگ و نیرومند قرار دارد.

هوش مصنوعی: آن زن با زین و لگام زرین و ظریف، بر اسبی با جواهرات درخشان و زیبا سوار شده است.

هوش مصنوعی: وقتی براهیم او را دید، نشناخت و نیزه‌اش را به سمتش پرتاب کرد و او را از مرکبش به زمین انداخت.

هوش مصنوعی: او به سرعت ضربه‌ای کاری زد و از آنجا گذشت، تا زمانی که روز به تاریکی گرایید و شب فرا رسید.

هوش مصنوعی: پیام این بیت به توصیف صحنه‌ای تلخ و دردناک می‌پردازد. در این تصویر، افرادی که به خون خویش آغشته‌اند، به سرعت در حال حرکت و دویدن هستند، گویی که در تلاشند از وضعیت سخت و جانکاه خود فرار کنند. این حرکت نشان دهنده‌ی اضطراب و درد عمیق آن‌هاست که ناشی از شرایط وحشتناک و مرگباری است که در آن به سر می‌برند.

هوش مصنوعی: اندکی از شامیان در میدان جنگ باقی مانده است و آنها به عنوان جانشینانی برای سپهدار به پا ایستاده‌اند.

هوش مصنوعی: وقتی شب تاریک شد، ساز جنگ به صدا درآمد و غریبان به سمت شام فرار کردند.

هوش مصنوعی: تمامی چهارپایان و آنچه که مورد خواسته است، همان سایه‌بان و محل آرامش منظم و مرتب است.

هوش مصنوعی: به یاد بماند که آن سر که تاج را به دوش می‌کشید، اکنون به کلی از دست رفته و به تاراج رفته است.

هوش مصنوعی: جهان از ظلم و فساد خالی شد، زیرا در جنگ با ابن‌زیاد، جان باخت.

هوش مصنوعی: دشمنی که بر ضد دین و مذهب عمل می‌کرد، از بین رفت و شرایط برای مروانیان به خوبی تغییر کرد.

هوش مصنوعی: اهریمن از غم و ماتم او خوشحال شد و از این وضعیت استفاده کرد، به طوری که جهنم را به دست گرفت و خود نیز شادمان بود.

هوش مصنوعی: از آن مرد ناپاک، خاک پاک عزازیل آلوده شد و دل او به خاطر درد، پاره پاره گشت.

هوش مصنوعی: خوشبختی مسلمانان مانند گلی است که در برابر کفر و تاریکی سر برآورده و جلوه‌گری می‌کند.

هوش مصنوعی: هنگامی که ماه بر فراز آسمان قرار می‌گیرد، به طور طبیعی نبرد و جنگ‌ها آغاز می‌شوند و سرنوشت سپاه‌ها رقم می‌خورد.

هوش مصنوعی: سپهبد به میدان آمد و در جایگاه خود نشست، در حالی که خون سپاهیان بر شمشیر و دستانش خشک شده بود.

هوش مصنوعی: بر خاک زمین، به خاطر ارادت و عشق به خداوند، پیشانی بر زمین می‌گذارم و او را می‌پرستم.

هوش مصنوعی: او گفت: ای داور آسمان و زمین، اکنون من این مرد را دیدم با عظمت و مقامش.

هوش مصنوعی: تو به من بخشیدی وگرنه من طاقت ندارم و از خودم هیچ نیرویی ندارم.

هوش مصنوعی: تو با مهارت و زیبایی، آرزوی قلبم را به حقیقت تبدیل کردی و به من یاری رساندی.

هوش مصنوعی: چهره‌ی خوش‌شانسی‌ام به خاطر یاری تو روشن شده است؛ وگرنه امیدی به این موفقیت نداشتم.

هوش مصنوعی: از این خدمتگزار بی‌نیاز، روحی را به سوی پروردگار روانه کن که تشنه‌ی خوشنودی اوست.

هوش مصنوعی: از طرف حسین (ع) برای او سلام و درود می‌فرستم که از سوی پیامبر امین من است.

هوش مصنوعی: جهان آفریننده و داور است و شایسته است که ما به خاطر او سپاسگزار باشیم. این سپاسگزاری فراتر از هر مقایسه‌ای می‌باشد.

هوش مصنوعی: این جنگ و درگیری و لشکرکشی چه معنایی برای من دارد؟ تو بودی که این زمانه را به من تحمیل کردی.

هوش مصنوعی: اما نمی‌دانم ابن زیاد کجا رفته است که بر او نفرین می‌کنم؛ او که مسبب فسادهای زیادی بود.

هوش مصنوعی: اگر او از چنگال من رسته باشد، پس بر من بد است و وای به حال من.

هوش مصنوعی: بسیار زحمت کشیدم و ناراحتی‌ها را متحمل شدم، اما افسوس که اگر او از آسیب‌ها در امان باشد، همه این تلاش‌ها بی‌فایده است.

هوش مصنوعی: او به پروردگارش می‌گوید که خورشید از پشت کوه‌ها بیرون آمد.

هوش مصنوعی: شجاعان با احترام به او نگاه کردند و او را ستایش کردند و از او تعریف کردند.

هوش مصنوعی: این شعر به توصیف فردی اشاره دارد که با استفاده از قدرت، شمشیر و توانایی‌های خود جان خود را از خطر نجات می‌دهد. او به نوعی به حیات و بقا می‌رسد و به شهرتی دست می‌یابد.

هوش مصنوعی: چنان که پدری مانند تو باید فرزندی شایسته و نگهبان خداوند باشد.

هوش مصنوعی: با این پیروزی و موفقیتی که به دست آوردی، چهره دین پیامبر را روشن کردی.

هوش مصنوعی: شاه کربلا به بهشت رفت و نزد پیامبران با چهره‌ای نورانی و سرخ‌رنگ حاضر شد.

هوش مصنوعی: سپهبد ابراهیم با فرماندهان و سران سپاه صحبت کرد و خواست تا راهی را انتخاب کنند.

هوش مصنوعی: فرزند مرجانه ی بدکار را نمی‌دانم کجا رفته است در این نبرد.

هوش مصنوعی: عشق می‌تواند شخص را به حدی دچار صرفاً احساسات عمیق کند که گویی یا خواهد مرد یا جانش را برای آن می‌دهد. در این بین، زمان فراهم می‌شود تا فکری در سر داشته باشد، اما او هیچ گاه دلیلی برای از دست دادن خود نمی‌یابد.

هوش مصنوعی: در آن لحظه که سپاهیان از دو طرف به میدان جنگ می‌آیند، بسان رودخانه‌ای که در حال جاری شدن است، نبرد آغاز می‌شود.

هوش مصنوعی: یک دیو را دیدم که بسیار بزرگ و بلند بود، و زیر او یکی اسب تندرو و چابک در حال حرکت بود.

هوش مصنوعی: او در دستش پرنده‌ای دارد که به خاطر ترس از آن، موجودی شرور را می‌ترساند.

هوش مصنوعی: کشتی ما از غم و درد لشکر نمی‌کاهد و در کشتن کسی تردید نمی‌کند.

هوش مصنوعی: وقتی او را دیدم، به سرعت به او حمله کردم و با یک ضربه، او را از سوارکاری به زمین انداختم.

هوش مصنوعی: وقتی که از مکان بلندی به پایین افتاده بودم، بوی خوشی مثل بوی مشک به مشامم رسید.

هوش مصنوعی: من فکر می‌کنم او پسر مرجان بوده است، همان کسی که با چهره‌ای آشنا، حس غریبی دارد.

هوش مصنوعی: یکی گفت: ای دلیر و سرزنده، تو که دندان‌های تیزت مانند تیغ و قدرتت چون چنگال شیر است.

هوش مصنوعی: من آن موجود بدذات و بدسرشت را می‌شناسم، همان فرد ناپاک و تیره‌رو را.

هوش مصنوعی: زخمی که از کارهای ناپسند ایجاد شده، به نوعی معجزه‌ای از جانب شخصیت بزرگ و مذهبی به وجود آمده است.

هوش مصنوعی: وقتی که سر شاه را به او هدیه آوردند، زشت و بدشگون بود.

هوش مصنوعی: سر سبط پیغمبر، که تاجی بر سر دارد، از شدت روزگار بد، به زانو افتاد.

هوش مصنوعی: یک قطره خون از سر او چکید و به رانش رسید و از آن طرف هم نمایان شد.

هوش مصنوعی: از آن ناگواری‌ها همان خون پاک گذشت و مانند مرجان به خاک فرو رفت.

هوش مصنوعی: از آن خون پاک، وقتی که ریش آن را می‌زنند، اهریمن بدسرشت و بدنهاد به وجود می‌آید.

هوش مصنوعی: دل به شدت از زخم‌هایش رنج می‌برد و به خاطر آن درد، به سرنوشتش که پر از ستم و ظلم است، هر چه می‌خواست، آزار دید.

هوش مصنوعی: زخمی که او به خاطر خوبی‌اش برداشت، همیشه از آن زخم رنج می‌کشید و دور بود.

هوش مصنوعی: بوی ناخوشایندی که از چیزهای آلوده می‌آید، در حقیقت نمی‌تواند به عنوان عطری خوشبو مانند مشک باشد که به خاطر آن چیز را بپوشانند.

هوش مصنوعی: من او را از زخمی که بر بدنش دارد می‌شناسم، تا ببینم چه دستوری می‌دهد.

هوش مصنوعی: ابراهیم از شنیدن سخنان او خوشحال شد، به ویژه وقتی که از درد و غم شاه سخن گفت.

هوش مصنوعی: وقتی لحظه‌ای از غم و اندوه سرداران دین گریست، به سمت پرستندگانش نگریست.

هوش مصنوعی: او دستور داد که از آنجا به میدان بروید و جسم ریمن را جستجو کنید.

هوش مصنوعی: آن جسم غم‌انگیز را بیاورید، زیرا که دشمن شاه بی‌گناه را از بین برده است.

هوش مصنوعی: یک محقق به سوی میدان دوید، و چیزی ناپاک را دید و به همراه آورد.

هوش مصنوعی: وقتی فرمانده‌ی باهوش جوان آن جسد بی‌روح و تیره را دید، متوجه شد که چه اتفاقی افتاده است.

هوش مصنوعی: از غم و اندوه، دلش پر از ناله شده و اشک‌هایش مانند باران از چشمانش جاری می‌شود.

هوش مصنوعی: او بر درد و مصیبت‌های امام حسین (ع) در کربلا اشک می‌ریزد و نه بر ظلم و نیرنگی که دشمنان او بر او روا داشتند.

هوش مصنوعی: زمانی که لحظاتی را به نوازش و بوسیدن خاک می‌گذرانید، این کار را به عنوان نشانه‌ای از شکرگزاری و احترام به خداوند پاک انجام دهید.

هوش مصنوعی: ای خالق جهان، از تو سپاسگزارم که مرا زنده نگه‌داشتی و این‌گونه به زندگی ادامه دهم.

هوش مصنوعی: من جسمی را دیدم که در خاک و خون خوابیده و آن متعلق به پسر مرجانه، بت‌پرستی است.

هوش مصنوعی: سپس جوان دلیر آب دهانش را به روی بداندیشی پرتاب کرد.

هوش مصنوعی: فرمان داد که نگهبان تاریک را تا سر را از جسم آن جان پلید جدا کند.

هوش مصنوعی: تنش را برداشت و از خود جدا کرد، سپس با احساس شادی و پاکی به پروردگار خود روی آورد.

هوش مصنوعی: در اینجا اشاره به این است که شخصی سرش از ظلم و ستم جدا شده و به نوعی از وضعیت ناگوار رهایی یافته است. این تصویر به نوعی نمادین از پایان دادن به ستم و ظلم است که شخص را قادر می‌سازد تا از فشارهایی که بر دوش دارد آزاد شود.

هوش مصنوعی: مارگزنده‌ای که به طور پنهانی در دو پیچیده شده، بار دیگر در دهانش قرار گرفت.

هوش مصنوعی: مارهایی که از سر شیطان دیدند، آن جمع مشهوری را در خاطر دارند.

هوش مصنوعی: همه با شگفتی در وصف نیکی و خوبی سخن گفتند و به ذکر و ستایش آن پرداختند، بدون اینکه به چیزی نیاز داشته باشند.

هوش مصنوعی: عبید زیاد به عاقبت بدی دچار شد که خداوند او را به خاطر اعمالش مجازات کرد.

هوش مصنوعی: پس از آن ابراهیم، دلیر، خردمند و پرورش‌دهنده دین، به خوبی به راه صحیحی پیش رفت.

هوش مصنوعی: فرمان داد سران بدذات و ناپاک که در میان فرماندهان لشگر بودند.

هوش مصنوعی: آنها با سر نادانی خود رهسپار شدند و نفرین بر آن باد که او را به این کار واداشت.

هوش مصنوعی: آن‌ها با نیزه به سمتشان حمله کردند، اما آنها را با استقامت و قدرت، بیشتر از هزار نفر شجاع دانستند.

هوش مصنوعی: با جواهر و گنج و با خواسته‌ای از اسب‌ها و جایگاه‌های زیبا آماده‌ام.

هوش مصنوعی: او همه‌ی افرادی را که مختار بود، به سوی عراق فرستاد، مانند کسی که شبان یک گله است.

هوش مصنوعی: زمانی که آگاهی و شناخت به فرد بزرگی مانند میر برسد، نتیجه تلاش‌ها و جنگ‌ها و پیروزی‌های او نمایان می‌شود.

هوش مصنوعی: پذیرش و قبول کردن چیزها را با گام برداشتن در راه کوفه و همراهی با بزرگان سپاه آغاز کرد.

هوش مصنوعی: زن و مرد برای تماشای زیبایی‌های دشت به بیرون رفتند و دنیا را با حالتی شگفت‌انگیز مشاهده کردند.

هوش مصنوعی: وقتی آن امیر شجاع سران را دید، از پشت اسبش به پایین آمد و آماده نبرد شد.

هوش مصنوعی: برای سپاسگزاری از خداوند پاک، دو پایان را بر روی زمین انتخاب کرده‌ام.

هوش مصنوعی: ای آنکه وجودت بالاتر از فهم خرد است، هیچ‌کس نمی‌تواند به حقیقت وجود تو پی ببرد.

هوش مصنوعی: من آن کسی هستم که در برابر دشمنان پادشاه، با اقتدار و استواری ایستاده‌ام.

هوش مصنوعی: ای خدای جهانی، این تو بودی که مرجان را بر سنان (تیغه شمشیر) قرار دادی، نه من.

هوش مصنوعی: من نی‌ زنی بر اساس خواسته‌های خودم نیستم، بلکه این تویی که شایسته‌ی ستایش و تمجید هستی.

هوش مصنوعی: دوست دشمن را هم باید با احتیاط و دقت زیر نظر داشت، زیرا او در حین دشمنی، می‌تواند موقعیت قوی و ثابتی داشته باشد.

هوش مصنوعی: بیا و به پناهگاه سرزمین بزرگ و محترم مختار وارد شو، جایی که آرامش و افتخار وجود دارد.

هوش مصنوعی: وقتی مختار آن سرپر غرور را دید، دلش از شدت کینه نسبت به او به جوش و خروش آمد.

هوش مصنوعی: از شدت خشم، رنگ روی او به بنفش تغییر کرده و مانند ابرهایی که در آسمان هستند، غمگین به نظر می‌رسد و در پایش کفشی از طلا دارد.

هوش مصنوعی: وقتی که او به طور مکرر بر روی زمین گام می‌نهد، به سرعت از پایش کفش را درآورده است.

هوش مصنوعی: پرستنده به او گفت: این را ببر بشوی و دیگر به نزد من نیاور.

هوش مصنوعی: اگر لب دشمنش را برای یک لحظه ببوسد، دیگر نمی‌خواهم به او نزدیک شوم.

هوش مصنوعی: سپس دوباره لباس شیکی پوشید و به سمت کاخ امیر جوان رفت.

هوش مصنوعی: او به دوستانش گفت که این جشن و خوشحالی همان موقعی است که باید شاد باشیم.

هوش مصنوعی: به شهر کوفه بروید و در شادی و خوشی به سر ببرید، همچنین باید به نشانه جشن و سرور، صدای طبل را چند بار بزنید.

هوش مصنوعی: سر فرزند مرجانه را، به خاطر آن سران ببخشید که از نسل بدی هستند و برتر از دیگران به حساب می‌آیند.

هوش مصنوعی: با نیزه به سمت بازارها حرکت می‌کند و به مردم آسیب می‌زند.

هوش مصنوعی: بدان که هر لحظه، خاکی که از آن سر می‌ریزد، دل اهل اسلام را داغ و مجروح می‌کند.

هوش مصنوعی: او را به کاخ ببرید، سپس او را متوجه کنید که بر زشتی و پلیدی فائق آید.

هوش مصنوعی: به انسان‌های بزرگ و معتبر توجه کن که با کسانی که در عملکرد خود نادرست و ناپسند هستند، بی‌رحمانه برخورد می‌کنند.