هوش مصنوعی: وقتی که نگاه من به زیبایی او افتاد، چنان تحت تأثیر قرار گرفتم که احساس گرسنگی کردم.

هوش مصنوعی: او با محبت و احترام به من سلام کرد و پای مرا بوسید، چون آن پادشاهی که از خداوند پروانه‌وار فرمان می‌برد.

هوش مصنوعی: به پیرو یکدل دستور داد که اگر از حرمله خبر داری، بگو.

هوش مصنوعی: آیا زندگی با آن موجود ناپاک و بی‌خاصیت بهتر است یا اینکه دنیایی که از او پر شده، حالا خراب و خراب‌تر شده است؟

هوش مصنوعی: به او گفتم، ای راهنمای من، در کوفه کسی را دیدم که جانش زنده است.

هوش مصنوعی: و پس از آن نمی‌دانم چه به او گذشت، وقتی که پادشاه از گفته‌ی من آگاه شد.

هوش مصنوعی: دست به سوی خداوند بلند کرد و چنین گفت: ای قاضی و داور کارها.

هوش مصنوعی: اگر طعم گرمی آتش و فلز داغ را چشیده‌ای، بدن خود را به آتش سوزان دوزخ بسپار.

هوش مصنوعی: زمانی که من از آن پادشاه دین دور شدم، به سمت کوفه بازگشتم.

هوش مصنوعی: به پیش مختار رفتم، شمشیر به دست، تا او را در جمع ببینم.

هوش مصنوعی: وقتی نگاه فرمانده بر من افتاد، لبخند زد و گفت: ای مرد دلیر.

هوش مصنوعی: کجا رفته بودی در این زمان؟ فکر می‌کنم حالا برمی‌گردی و به زودی از راه می‌رسی.

هوش مصنوعی: به او گفتم: ای بزرگوار، خوشحال و خرم، من به سفر خانه خدا رفته بودم.

هوش مصنوعی: ناگهان حرمله با سر و صدا و هیاهو وارد شد و به سمت جمعیت حرکت کرد.

هوش مصنوعی: دست‌ها را به دیوار بسته و سر را پایین انداخته‌ام، در حالی که درد زیادی حس می‌کنم و دل‌زده از غصه هستم.

هوش مصنوعی: به پاس شکرگزاری، بر زمین نشسته و شروع به صحبت کرد کسی که به جستجوی دانش و خرد مشغول است.

هوش مصنوعی: خداوندی که جان‌ها را آفریده است، ستایش و نیایش تو از دل من برمی‌خیزد و من به خاطر این ستایش، از تو عذرخواهی می‌کنم.

هوش مصنوعی: چگونه شده که تو اینچنین با قدرت بر من، که دشمن تو هستم، چیره شده‌ای و من را در زیر دست خود می‌بینی؟

هوش مصنوعی: پس از آن، به فردی ناپاک و بی‌جنس روی می‌آورد و می‌گوید: «چگونه می‌توانم در مورد آنچه که در دل دارم از تو بپرسم و جواب بگیرم؟»

هوش مصنوعی: چه بلایی بر سر نینوا آوردی؟ به جنگ شاه بزرگ و فرمانروای آنجا چه کردی؟

هوش مصنوعی: بگو چه نیرویی باعث شد که به او حمله کنی؟ مگر نه اینکه با این کار، جسم خود را به عذابی ابدی دچار کردی؟

هوش مصنوعی: آیا آن پادشاه مهمان شما نبود؟ چرا او را به طرز دلخراشی کشتید؟

هوش مصنوعی: شما جلوی شاه را به چه دلیلی گرفتید؟ چرا به بازگشت او اینقدر عجله کردید؟

هوش مصنوعی: تو هرگز نمی‌دانی که چه بر سر آن بدن‌ها آمده است. چه کار کردی که وقتی دشمن حمله کرد، آن‌ها را آزمایش کردی؟

هوش مصنوعی: او به امیر گفت: در آن جنگ دشوار، در کمانم هفتاد تیر داشتم.

هوش مصنوعی: وقتی آتش جنگ شعله‌ور شد، من در هفت عرصه موفقیت به دست آوردم.

هوش مصنوعی: در میدان جنگ، سه نفر با بدن های زخم دیده و خونین حاضر شدند. این صحنه به وضوح نشان‌دهنده سختی و مشقتی است که جامعه و مردم درگیر آن هستند.

هوش مصنوعی: فرمانده یاران فداکار شاه بزرگوار عباس آماده‌ی جنگ است.

هوش مصنوعی: زمانی که او به میدان آمد و مردان را کشت، بیش از شمر، هم‌رزم‌ها را از پای درآورد.

هوش مصنوعی: پس از آنکه او دست‌هایش را از دست داد، من از تیرهایش که به چشمانم می‌زد، فاصله گرفتم.

هوش مصنوعی: من مجدداً بر کودک شیرخواره تیر پرتاب کردم که بدی شاه را در کنار خود داشته باشد.

هوش مصنوعی: وقتی آن پادشاه بزرگ جهان، که دارای دو بال است، از زمین به سوی رود فرات آمد.

هوش مصنوعی: یکی به بوالحنوق پلید ضربه‌ای زد که خون از پیشانی‌اش ریخت.

هوش مصنوعی: او خون را از پیشانی آن شاه بزرگ بر روی پیراهنش پاک کرد.

هوش مصنوعی: من تیر سمی زرینی به قلب آن پادشاه بزرگ زدم.

هوش مصنوعی: من به خاطر چهار تیر، فرزندان علی (ع) را کشتم و اکنون چهار گوهر گرانبها دارم.

هوش مصنوعی: وقتی مردی که افکار زیادی دارد این سخن را گفت، صدای بلندی از مختار و یارانش بلند شد.

هوش مصنوعی: افراد زیادی گرسنه شدند و بر سر خود زدند، در حالی که با صدای ناله و گریه دم به دم فریاد می‌کردند.

هوش مصنوعی: فرمانده مختار، که نامش مایه شادی است، کسی است که خون شاه بزرگ را از او ستانده است.

هوش مصنوعی: او دستور داد که کوران را دسته‌دسته بپراکنند و بدنش را در آتش بیندازند.

هوش مصنوعی: منهال که به زیبایی و عظمت خداوند نگاه کرده است، در حیرت می‌ماند و به یاد خدا به تسبیح و بزرگداشت او مشغول می‌شود.

هوش مصنوعی: مختار به او گفت: ای شگفت‌انگیز، چرا زبانت به ذکر و تسبیح مشغول است؟

هوش مصنوعی: منهال گفت: ای نیک زاده، من به یاد سجاد افتادم.

هوش مصنوعی: من مشاهد کردم که خداوند به زیور حجاب و پنهانی دعایی با برکت می‌کند.

هوش مصنوعی: خداوند به دشمنان نیز طعم گرما و عذاب آتش را می‌چشاند.

هوش مصنوعی: وقتی که تو ای خداوند این کار را انجام دادی، بدین شکل برای مردی که خونریزی کرده، مجازاتی تعیین کردی.

هوش مصنوعی: زبانم را چون مرد تسبیح‌خوان به تسبیح مشغول نکردم و از بیان حقیقتی که در دل دارم، دست برداشتم.

هوش مصنوعی: مختار با لبخندی پر از شادی گفت: امروز که من به پیروزی رسیدم، احساس می‌کنم که همدم و همراهی را پیدا کرده‌ام.

هوش مصنوعی: برای قدردانی از نعمت‌ها، لازم است که روزه بگیرم و شکرگذاری را فراموش نکنم.

هوش مصنوعی: خداوند به مختار، که شخصی آزاده و نیکوکار است، پاداش اعمال خوبش را خواهد داد.

هوش مصنوعی: اینجا به نظر می‌رسد که سخن از جبران و عواقب اقدامات نادرست است. حرمله، که به کارهای زشت و بی‌رحمانه معروف است، باعث شده است که دل‌های اهل دوزخ پر از آشفته‌گی و هیاهو باشد. این بیان می‌تواند به شرایطی اشاره کند که نتیجه ظلم و ستم، درد و رنج را به ارمغان می‌آورد و باعث می‌شود که آتش عذاب بیشتر شعله‌ور شود.

هوش مصنوعی: زمانی که نوبت مجازات بدی رسید، دشمنان عمرو و صبیح پاک باختگان شدند.