هوش مصنوعی: از سوی دیگر، سالار پیروزی، روزی را به یاد می‌آورد که دلاوری به نام امیر، دچار اندیشه‌های نادرست شده بود.

هوش مصنوعی: پرستنده به طرز پنهانی سنگ قیمتی را به او داد و گفت که این، انگشتری زیبا است.

هوش مصنوعی: ای کسی که به دنبال نام نیکو هستی و انسان شایسته‌ای هستی، برو به سمت اسحق اشعث و پیامت را به او برسان.

هوش مصنوعی: نگران نباش، دیگر خبری از وعده و بشارت برای تو نیست و به تو هشدار می‌دهم که از این موضوع آگاه باش.

هوش مصنوعی: من نشانی از مراد و هدف آورده‌ام که همان خاتم زیبای عبیدالله است.

هوش مصنوعی: بیایید تا محبوب شما با تمام ابهت و بزرگی خود را نشان دهد. در دل خود هیچ اندیشه و تردیدی را جا ندهید.

هوش مصنوعی: اگر دل را آرام کنی و دست‌هایت را رها کنی، آن‌گاه خواهد آمد که همراه تو باشد.

هوش مصنوعی: بیا و از او به من بگو چه می‌گذرد، تا من هم برایت بگویم چه کار کرده‌ام.

هوش مصنوعی: خیر از نقص و بدی خارج شد و به دستانش کشید و او را به سوی مقام والایی هدایت کرد.

هوش مصنوعی: وقتی که چشمان ظالم به طور نادرست به سمت درگاه پادشاه سرزمین افتاد.

هوش مصنوعی: به سمت خیر رفت و گفت که از من یکی راز مهمی باید شنیده شود.

هوش مصنوعی: من از خشم مختار، نگران و ترسانم و به خاطر کار بدی که کرده‌ام، مضطربم.

هوش مصنوعی: به دل خودم کسی را بخوان که به سوی سروری نیکو نژاد برود.

هوش مصنوعی: به او بگو، ای امیر بزرگ و جهان‌گرد، که تو با خرد و کاردانی خود برتری و عظمت داری.

هوش مصنوعی: ببخشید که اسحاق با مشکلات و دردسرهایش درگیر است و به خاطر این وضعیت ناامید و سرگردان شده است.

هوش مصنوعی: اگر سردار کشور دقت کند، به او هشدار می‌دهم که در مقابل ده هزار دینار، من از دین خود می‌گذرم.

هوش مصنوعی: دمان رفت و به مختار گفت: ای بزرگوار، تو در مقام و مرتبت خود تنها و بی‌همدمی.

هوش مصنوعی: در کنار در، فردی پریشان و از خود بی‌خود نشسته است که در زندگی خود با سختی‌ها و ظلم‌های زیادی مواجه شده است.

هوش مصنوعی: اکنون چه دستوری و نظری از امیر وجود دارد که با آن دشمن را به باد بیندازیم و بدخواهان را گرفتار کنیم؟

هوش مصنوعی: مختار به او گفت: ای پاک‌سرشت، با تیغ و شمشیر کنار بکش و از این وضعیت رهایی یاب.

هوش مصنوعی: از خودخواهی و تکبر فاصله بگیر و به من شادی ببخش، حتی اگر این کار به قیمت از بین رفتن خودت تمام شود.

هوش مصنوعی: وقتی خیر و نیکی را درک کردی، قدم به سوی دشمنان که سبط بهترین مخلوق است، برمی‌داری.

هوش مصنوعی: زمانی که بی‌صبرانه و بی‌حوصله به کار و اقدام می‌پردازد، به منظور نابودی شخصی که دین ناپاکی دارد، آماده می‌شود.

هوش مصنوعی: ستمگر به او گفت: ای فرمانده دلاور، راست بگو ببینم، چه دستوری به تو داده‌اند؟

هوش مصنوعی: به نظر می‌رسد تو به قدری با قدرت و شدت به من حمله می‌کنی که گویی می‌خواهی آستین‌ت را در خون من بشویی و زمین را غرق در آن کنی.

هوش مصنوعی: او به او گفت: ای انسان شرور و ناپاک، دیگر این خبر خوش را از من بگیر.

هوش مصنوعی: او این جمله را گفت و سپس تیغ را از میان برداشت و به طور مستقیم به قلب پلید ضربه زد.

هوش مصنوعی: پس از آن، سر او را از بدنش جدا کردند و به همین دلیل جهان را از غم و اندوهش پر از شادی کردند.

هوش مصنوعی: پس آتش بزرگی همانند کوه به وجود آورد که تابش آن باعث شد تا جهان به زحمت بیفتد.

هوش مصنوعی: تو کسی را که دوزخی است، در آتش می‌سوزانی و ریشه و اساس او را از روی زمین می‌کنی.

هوش مصنوعی: سر دشمن را بریده آوردند و در مقابل تخت امیر قرار دادند.

هوش مصنوعی: امیر وقتی آن بی‌خود را دید، خنده‌اش گرفت و مانند گلی که از هم در می‌آید، شکفت.

هوش مصنوعی: در این وضعیت، عبدالله با شکوه و عظمت از سرزمین خرما به سمت او روانه شد.

هوش مصنوعی: دوست نزد امیر نشست و سر او را بوسید و به او گفت: ای سرور بی‌نظیر!

هوش مصنوعی: در خرمازار، کینه‌ای را نیافتم و به همین خاطر از مسیر خود سبکبار و آزاد شدم.

هوش مصنوعی: او به او پاسخ داد که ای انسان با هنر و پیروز در روز، سرزمین روشن و پررونق است.

هوش مصنوعی: یک شیطان به دست من آمد که دشمن پادشاه و مخالف من بود.

هوش مصنوعی: من از کشتن او هیچ دریغ نکردم و با تیغ سرش را از تن جدا کردم.

هوش مصنوعی: برای شادی کسی جشنی برگزار کردم و از او خواستم که مرا از عذاب کربلا نجات دهد.

هوش مصنوعی: اکنون نگاه کن ای دلیر، شیر قوی را که سر بریده‌اش را در مقابل تخت قرار داده‌اند.

هوش مصنوعی: هنرمند بر شجاعت و قدرتی که در دل افراد نادان وجود دارد، آگاه شد و آن را درک کرد.

هوش مصنوعی: مانند گلی که از نسیم صبحگاهی شکفته می‌شود، به زمین بوسه می‌زند و با اشتیاق کلامی را به مختار می‌گوید.

هوش مصنوعی: سلام بر تو ای سردار با ایمان و دادگر، درود بر تو که آفریدگار جهان تو را مورد ستایش قرار می‌دهد.

هوش مصنوعی: از عمل تو دل من شاد و خوشحال شد و چهره‌ام همچون بهار باز و گل‌افشان گردید.

هوش مصنوعی: او گفت و اینکار را کرد و مرد خوشبخت به خانه خودش قدم گذاشت.

هوش مصنوعی: این متن به شخصیت یکی از خواهران اشاره دارد که به اندازه کافی بی‌اعتماد و ناپایدار است و در شرایط سخت، به جای کمک به برادرش، به دشمنی می‌پردازد. به عبارتی، او دشمنی است که در موقعیتی سخت و بحرانی، در لحظه‌ای که باید حامی باشد، خیانت می‌کند.

هوش مصنوعی: پیام فرستاده‌ای از طرف پیامبر امانت‌دار رسید که درود و سلام از جانب خالق عالم به او رسیده است.